شهید، اسحاق على زهرایى: اگر من شهید شدم، افسوس نخورید و ناراحتى نکنید که از حیله و نیرنگ دشمن غافل مى شوید و ضربه مى خورید. همان گونه که دیگر شهیدان سفارش نمودند، سلاح آتشین مرا برگیرید و فرصت فکرکردن و توطئه کردن را از دشمن سلب نمایید و نیز همان گونه که شهیدان اقدام کردند، شما هم سعى کنید رهرو آنان و هم ایمان آن ها و وفادار به اسلام و امام امت اسلامى باشید. اولین بار که عازم جبهه بودم، با خدا عهد کردم که وفادار به خون شهیدان و انقلاب اسلامى و رهبر عظیم الشأن انقلاب و فرزند حضرت حسین بن على(ع) باشم و راهم راه سرخ حسین(ع) و فرزند عزیزش باشد. باشد که قدرت اسلام را به ابرقدرت ها و ابرظالمان و قدرت ایمان را به سلاح بفهمانیم. مادر عزیزم! امیدوارم فرزندان مرا مثل سربازان امام زمان(ع) و نایبش امام خمینى پرورش دهى تا در آینده باعث روسفیدى اسلام و ایران باشند و امیدوارم مرا حلال کنى و ببخشى که آن همه رنج و زحمت کشیدى. اى آن ها که براى نان و شکم داد مى زنید! بیایید و این -زمین سرخ و خونین- دشت رنگین خوزستان را ببینید و این قدر نِق نزنید و نگویید نان نیست، بنزین نیست، نفت نیست و برق نیست. بیایید و زندگی کردن را از یاران امام و اسلام در سنگرهای خونین خوزستان و در شب های تاریک آن یاد بگیرید و اسلام را بشناسید و امام زمان(عج) را ببینید. از مسؤولین شهرستان قزوین و همشهری های خودم، مخصوصاً از جهاد سازندگی قزوین می خواهم بیشتر به هم برسند و مسجدی را -که آرزوی من بود تأسیس کنم- آن ها پیش قدم شوند و بسازند. در مسجدها اجتماع کنید؛ همان گونه که رهبر عزیزمان می فرماید: «مسجد سنگر است؛ سنگرها را حفظ کنید.» اسحاق علی زهرایی