شهید، رمضانعلی زرآبادی پور: پدر و مادر و برادران و خواهران عزیزم! جامعه ای که بخواهد حکومت الله را در خود نگه دارد، باید خون بدهد؛ باید شهید بدهد؛ باید با دادن فرزندان خود درخت اسلام را آبیاری کند. مکتب ما سراسر مبارزه می باشد؛ مبارزه حق در برابر باطل و این مبارزه از زمان آدم و حوا وجود داشته و تا روز قیامت ادامه خواهد داشت؛ پس چه بهتر انسان قدمی در راه حق بردارد و برای آخرت خود توشه فراهم کند. من شما را به تقواجویی وصیت می کنم و از شما می خواهم حالا که لشکر اسلام به رهبری امام خمینی بسوی الله پیش می رود، اسلحه افتاده مرا بردارید و در هر زمینه ای که می توانید در راه پیروزی اسلام، قدم بردارید. اگر خدا بخواهد جهاد را آغاز می کنم و امیدوارم اگر این توفیق (شهادت) صورت گرفت، شایستگی و لیاقت آن را داشته باشم. پای در راه خدا نهاده، کارزار می کنم تا مورد لطف و عنایت خدا قرار بگیرم؛ آن وقت است که این جسم متحرک به ظاهر زنده می میرد و زنده می شوم و تولد می یابم و زندگی حقیقی و جاوید خود را شروع می کنم و چه زیبا و باشکوه است آن گونه تولد یافتن و چه غرورانگیز است این گونه زیستن. خدایا! شهادتم را که در راه اسلام و قرآن است بپذیر و از شما مسلمانان می خواهم امام را تنها نگذارید و از این سنگر آزادی، عدالت و حامی مستضعفان، حمایت کنید و دست به دست هم داده و با مشت های آهنین و با قدم های استوار خود برخیزید و امر جهاد را بجا آورید و از جنگ و شهادت نهراسید و بر شیطان های غرب و شرق و اسراییل جنایتکار بشورید و دست این خون آشامان را از سر کشورهای اسلامی کوتاه کنید و راه را برای دست یافتن به خاک مقدس، هموار سازید؛ البته این را هم بدانید که ما برای خاک نمی جنگیم؛ بلکه برای اسلام می جنگیم و باید اسلام را به تمام جهان صادر کنیم؛ پس سعی کنید فضایل اخلاقی را کسب کنید و رذایل اخلاقی را از خود برانید.۱ (۱۳۷۰۶۱۸)

دلم برای همه شما تنگ شده است، بخصوص برای حسن و معصومه، مخصوصـا برای معصومه که هر وقت مرا می دید خوشحال می شد و می گفت: علی داداشی، هیچی نخریده ای؟ به معصومه بگویید که علی داداشی همین روزها با پیروزی کامل بر می گردد و راه کربلا را برای همه ی مسلمانان باز خواهد کرد و همه دست جمعی به زیارت آقا امام حسین (ع) می رویم. شهید رمضانعلی زر آبادی پور