شهید، محمد ثقفی یزدی: ای پدر و ای مادر! من این جمله را بدون اغراق می گویم: من نتوانستم فرزند خوبی برای شما باشم و نتوانستم فرد لایقی برای شما و خانواده ی گرامی‎ام باشم. شما را به صبر و استقامت دعوت می کنم و به خواهرم و برادرانم توصیه می کنم تقوی را پیشه ی خود سازند و در همه حال این شیطان قسم خورده (نفس) را از خود دور سازند. من از آن موقعی که قدم به جبهه گذاشتم می دانستم که به کجا می روم و چه‎کار می کنم و چه مُزدی می خواهم؛ ولی متأسفانه با یکسری افراد نادان روبرو می شدم. من بعد از این همه آمد و رفت، منتظرم که در دانشگاه الهی قبول شوم و کارنامه‎ی اعمالم را با دست راست خود بگیرم. از شما و همه‎ی دوستان می خواهم که برای این عبد سرکش و بنده ی عاصی دعا کنید و این نایب بر حق بقیه الله را تنها نگذارید. برای من قرآن زیاد بخوانید؛ مخصوصاً «یس». از برادرانم تقاضا دارم اسلحه‎ی مرا نگذارند زمین بیفتد و آن راهی را که من و همه‎ی دوستان شهیدم -با آگاهی کامل و چشمانی باز- رفتیم، ادامه دهید.۱ (۱۱۷۷۱۸۷) محمد ثقفی یزدی اروندرود؛ ۲۶/۰۹/۱۳۶۵