بسم الله الرحمن الرحیم حضور محترم پدر و مادر عزیز و گرامی! ضمن درود فراوان به خدمت ملت شهید پرور و سلام به رهبر کبیر انقلاب و با درود فراوان به شهیدان انقلاب و باز درود به جانبازان و معلولین جنگ تحمیلی و با درود فراوان به پدر و مادر عزیز و گرامی. «الهی رضا رضائک و تسلیما ... لامعبود سواک» خدایا! تو را سپاس می‌گویم از این که دین مرا به اسلام و رهبرانم را پیامبر بزرگت و ائمه معصومین قرار دادی، بگویم (یارب) و از این بالاتر افتخاری برای بنده‌ی ناچیز و ضعیف و حقیر چه می‌تواند باشد که با معبود عظیم و اعلی خود راز و نیاز کند و همه‌ی کارهایش را به او سپارد و تنها از او کمک بگیرد. خدایا! سپاس دیگر بر نعمات بزرگی که در این چند سال اخیر با فضل خود به جامعه ما ارزانی داشتی، نعمت انقلاب اسلامی و وجود مبارک حضرت امام خمینی (ره) نایب بر حق، ناموس دهر و صاحب عصر امام زمان (عج) که ما را از ظلمات به سوی نور رهنمون کرد و راه سرخ محمد (ص) و آل محمد را به ما آموخت. ای امت مسلمان و حزب الله و ای پیروان حسین (ع) و یاران روح‌الله، خداوند قومی را گرامی می‌دارد و نصرت خود را بر آنان نازل می‌کند که متقی بوده و دین خدا را یاری کنند و غیر از این خدا متعال بر قومی امتیاز قایل نمی‌شود پس اگر طالب حق هستید اگر حکومت اسلام را بر جهان می‌خواهید اگر آزادی مقرر در قرآن می‌خواهید و اگر می‌خواهید انسان بمانید و عدالت را به جای ظلم می‌پسندید و با ستمگران مخالفید و دوست مظلومین هستید باید جهاد کنید جهادی که قرآن برای هر کس در حد تکلیف و اندازه‌ی خود معین فرموده است و همه این کوشش‌ها برای خدا و خالص برای او باشد و اعمال و افعال انسان خالص نمی‌شود مگر با تهذیب نفس و مقدم داشتن جهاد اکبر، بر جهاد اصغر و استقامت و صبر بر مصایب و گرفتاری‌ها در راه خدا. چند کلمه‌ای در حد فهم خود از جهاد در راه خدا بگویم که انگیزه من برای شرکت در صف سربازان و جان برکفان انقلاب اسلامی: عزیزان جان شما امانتی است از جانب پروردگار در پیش شما (اِنا لله) و باید امانت را تسلیم کنید (و انا الیه راجعون) پس چه خوش است قبل از اینکه صاحب امانت آن را بطلبد خود تقدیم کنی که در مقابل آن جایزه‌ای به بزرگی شهادت بگیری و از نعمت بهشت جاوید همراه به رضای حق تا ابد برخوردار شوی. اما فرصتی که پیش آمده همیشه نخواهد بود چون یا جنگ پیروز می‌شود و فرصت جهاد در راه خدا از دست تو می‌رود و یا ضعف پیری سراغت می‌آید و توان جهاد را از تو می‌گیرد و آن وقت است که بر گذشته خویش حسرت می‌خوری و در جواب سؤال قیامت بی‌جواب می‌مانی که جوانی را سفر کجا کردم. دوستانم سال ها در این دنیا با شما بوده‌ام حق بزرگی بر گردن من دارید شاید که یک برادر یا دوست خوبی برای شما نبودم اما بزرگواری شما را در تمام مراحل دیده‌ام لذا از همه شما حلالیت می‌طلبم و به استقامت و استواری در دین خدا سفارش‌تان می‌کنم که تنها رمز موفقیت در دو عالم است می‌دانم شهادت من برای شما و خانواده‌ام داغی بزرگی است اما زینب کبری (س) در یک روز شهادت همه‌ی عزیزانش را تحمل نمود و شما هم که پیرو هستید حتماً به خاطر خدا صبر می‌کنید و خدا هم به قلب شما آرامش می‌دهد تا دشمنان اسلام ببینند مادری را که در فراق عزیزانش برای علی‌اکبر و قاسم، امام حسین (ع) گریه می‌کند و فرزندش را خادم شهدای کربلا می‌داند. «سربلند است پدر و مادر اولاد شهید/ چه سرافکنده شود دشمن ناقابل ما/ گفته‌های شهدا پاسخ دندان شکن است/ حفظ اسلام کند این تن ناقابل ما/ داودی با تن نیم سوخته خود ثابت کرد/ جز شهادت نبود فتح و خلق حاصل ما» والسلام. ۰۱/۰۶/۱۳۶۵. داود خاجه‌وند