شهید، غلامرضا روحى زهرایى: پدر و مادر عزیزم و اى بازماندگانم! شما بعد از من پشتیبان ولایت فقیه باشید و امام را یارى کنید. این جانب غلامرضا روحى زهرایى، داراى شماره شناسنامه ۴۶، فرزند یدالله، ساکن قریه عصمت آباد؛ بعد از شهادتم، پدرم را وصى خود قرار مى دهم و ایشان را مختار مى دانم در انجام هر کارى در مورد من. ...و اى پدر و مادر مهربانم! اگر نسبت به شما نافرمانى یا اذیت تان نمودم، حلالم کنید و مرا ببخشید. من به کسی بدهکار نیستم، به غیر از یدالله قصاب که ده تومان بدهکار هستم؛ آن را بدهید و از کسی هم طلبکار نیستم. پدر و مادرم! من مى خواهم، شهید شوم و شهادت نصیب من گردد. دلم مى خواهد سرم، مانند آقایم حسین(ع) از تنم جدا گردد و اى کاش هزاران جان داشتم و در راه اسلام مى دادم. کتاب هایى که دارم اگر برادرم لازم داشت، بِبَرد و اگر لازم نداشت به کتاب خانه عصمت آباد تحویل دهد. مادرم! شیرت را بر من حلال کن و پدرم! تو نیز برای زحمت هایى که براى بزرگ کردنم کشیدی، حلالم کن و شما اى برادرانم! امیدوارم بعد از من ادامه دهنده راه من باشید. ...و شما اى خواهرانم! بعد من مانند زینب(س) باشید؛ مخصوصاً، به برادرم على، توصیه مى کنم که دَرسَش را به نحو احسن بخواند و ادامه دهنده راه من باشد. ...و تو اى همسر مهربانم! امیدوارم از دست من رنجیده نباشى. تو نیز در راه انتخاب راه، بعد از من مختارى؛ دلت خواست بمان و دلت نخواست برو شوهر کن. پدر و مادرم! شما مزاحم او -در رفتن یا نرفتن- نباشید و من امیدوارم او مثل زینب (س) باشد و راه مرا زنده بدارد. از بابام و داداشم و مشهدى ننه ام و دایى هایم حلالیت مى خواهم و در آخر به تمامى رفقا، مخصوصاً هم رزمانم وصیت مى کنم که مرا حلال کنند و سر قبرم بیایند و ادامه دهنده راه من و شهدا باشند.۱ (۱۳۵۵۹۱۳) غلامرضا روحى زهرایى

غلامرضا روحی‌زهرایی: آنانکه شهید شدند و رفتند کاری کردند که حسین (ع) آغازگر آن بود و جهاد و شهادت را به مرگ با ذلّت ترجیح دادند، همانگونه که سیدالشهدا شهادت را به بیعت و خواری ترجیح داد. وظیفه ما و دیگران نیز مشخص است، باید چون زینب کبری (س) و امام سجاد(ع) در ترویج و رساندن پیام شهادت این بزرگواران کوشش کنیم و از هیچ تلاشی در این راه مقدس فروگذار نکنیم. حال که توفیق شهادت و مجاهدت در راه خدا را نداشته ایم با پاسداری از خون این شهیدان اداء دین کنیم.