شهید، حسین نوری: پدر و مادر عزیزم! سلام مرا از فرسنگ ها راه دور و از سنگرهای جنگ حق علیه باطل بپذیرید. می دانم که شما در راه رساندن من به این سن زحمات بسیار کشیدید و می دانم که در این راه چه موانع و چه فراز و نشیب هایی را پشت سر گذاشتید و چه رنج ها و زحماتی را متحمل شُدید؛ ولی این را هم می دانم و شما هم بدانید که دُرست است من فرزند شما می باشم، اما در اصل امانتی از طرف خدا هستم و باید به سوی خدا بَرگردم و شما نیز مأمورانی برای تربیت هر چه بهتر من بودید. پدر و مادر عزیزم! می دانید که مرگ حق است و روزی همه باید بمیرند؛ حالا که خدا توفیقی به من داده است -تا در این زمان که به لطفش به راه راست هدایت و از سوی دیگر به این جهاد عظیم دعوت شدم، تا در راه دینش و در مبارزه با کفار شرکت کنم- از شما می خواهم -اگر من هم لیاقت رسیدن به فیض عظیم شهادت را داشتم- در سوگ من گریه نکنید. وصیت من به برادرانم این است که بعد از من سلاحم را بر زمین نگذارند و جنگ را تا پیروزی حق ادامه دهند و خواهران نیز زینب گونه پیام انقلاب را بر دوش کشند و همانند فاطمه(س) الگو و نمونه ای برای زنان دنیا باشند. (۱۸۰۰۰۰۱) حسین نوری