شهید، غلامعلى زارع چیان: این جانب غلامعلى زارع چیان، وصیت نامه خود را با نام و یاد الله، خالق همه هستى -و خدایى که این جان و این ایمان را عطا فرمود تا بتوانم جانى را که خودش داده در راهش نثار کنم- آغاز می کنم؛ اگر چه جان ما قابل راه او نیست و لیکن وظیفه ای است که همه ما بندگان داریم. به یاد تمامى شهدایى که جان شریف و عزیزشان را در راه حق تعالى عطا کردند تا امروز پرچم اسلام را پا بر جا و سرافراز نگاه داشته و براى احکام دین خدا، جان دادند، امیدوارم مسؤولین محترم -در هر لباس و مقامى که هستند- براى خون شهدا ارزش قایل شده و همه احساس مسؤولیت کنند. این عزیزان، بهترین سرمایه مملکت بودند که براى پاسدارى از اسلام، جان باختند. مبادا -خداى ناکرده- مسؤولان عزیز خلاف راهى را -که شهدا خواسته اند- بروند، که خون شهدا پایمال شود. امیدوارم خداوند از مسؤولانى که خلاف راه و طریق امام و شهدا عمل مى کنند، نگذرد؛ منظور از مسؤولین، کلیه اقشار جامعه، اعم از بقال، نانوا، پاسدار، بسیجى، کمیته اى و رؤساى کشور است. همیشه دوست دار و طرفدار حق و حقیقت باشید و هیچ وقت شخص پَرست نباشید. پدر و مادر عزیزم! براى رشد و پرورش من زحمت فراوانى کشیدید؛ امیدوارم توانسته باشم رضایت خاطر شما را در تمامى جنبه هاى زندگى فراهم کنم، گرچه مى دانم شما را خیلى اذیت کردم. مرا ببخشید و دعاگوى رزمندگان باشید. راهى که من مى روم، بازگشت ندارد؛ از این رو چنان چه شهید شدم، مبادا نگران بوده و احساس ناراحتى کنید. حتى اگر کسان دیگرى به شما اظهار ناراحتى کردند، او را دلدارى دهید و از طرف من از کلیه آشنایان و دوستان حلالیت بطلبید. اى عزیزان! راه حق رفتن زحمت و مشکلاتى دارد؛ پس نباید مشکلات باعث شود از راه حق باز بمانیم. همان طورى که مى دانید، بعد از پیروزى انقلاب هنوز کشور به حالت عادى باز نگشته بود که جنگ تحمیلى شروع شد. دشمنان داخلى و خارجى از هر سو به این کشور و مملکت هجوم آوردند و این کشور با یارى خداوند و کمک مردم توانست، مقاومت کرده و چون کوه استوار روى پاى خود بایستد. -ان شاء الله- مسلمین همه جا استوار باشند و -ان شاء الله- خداوند به ملت مسلمان ایران، خصوصاً جوانان پاک و خالص، قدرت و ایمانى قوى عطا فرماید تا آنان در احقاق حق مسلمین کوشا باشند. عزیزان پاسدار، بسیجى و ارتشى! با آرامش و وحدت سعى کنید مسؤولیت خود را به نحو احسن انجام دهید؛ خصوصاً به نهادهاى انقلابى عرض مى کنم که مردم روى شما بسیار حساب مى کنند. سعى کنید تعلل و سستى در کار نشان نداده و محبت خود را در دل مردم حفظ کنید. به همه شما عزیزان عرض مى کنم: همیشه دنباله رو رهبر و پیشواى خود بوده و او را تنها نگذارید. همیشه خواسته هاى رهبر و امامان را جامه عمل بپوشانید؛ بخصوص از امامى که ما را از طاغوت و طاغوتیان رهایى بخشید و جامعه را بسوى الله رهبرى کرد. همیشه از این اَبرمرد تاریخ قدردانى کنید. به پدر و مادر عزیزم عرض مى کنم: از مال دنیا چیزى ندارم تا راجع به آن وصیتى داشته باشم و اگر چیزى بود، مختارید هر طور خواستید عمل کنید. نه از کسى طلبکار و نه به کسى بدهکارم. نماز هم بدهکار نبوده و فقط یک روز روزه قضا دارم که خواهشمند است برایم بگیرید.۱ (۱۳۶۴۶۵۳) غلامعلى زارع چیان