شهید، شعبانعلی تقی پور: خداوندا! شُکر به درگاه با عظمتت که به من لیاقت خدمتگزاری به اسلام را دادی تا بتوانم پاسدار واقعی امام زمان (عج) باشم و به یاری اسلام عزیز بشتابم. خداوندا! تو خوب می دانی که من هیچ هدفی جز یاری اسلام نداشتم و به فرمان امام عزیزم به جبهه می روم؛ پس خداوندا! به من توانایی عطا فرما که بتوانم بهتر به اسلام عزیز خدمت کنم. خدایا! از تو می خواهم که در این حمله ی سرنوشت ساز بتوانیم با کمک تو ای خدا! هر چه زودتر دشمنان اسلام را -که در رأس آنها آمریکای جنایتکار می باشد- از بین ببریم و کربلای امام حسین(ع) و بیت المقدس را آزاد کنیم. خدایا! خوب آگاهی که امروزه ما رزمندگان از همه ی هستی خود گذشته و اسلام عزیز را به همه چیزمان ترجیح دادیم. ای عزیزان! آرزو دارم اگر شهادت نصیب من حقیر شد، همگی مرا حلال کرده و هیچ وقت سنگر ما را خالی نگذارید و نباید اسلحه من به زمین بیفتد. در آخر صحبتی هم با پدر و مادر عزیزم و همسر و بچه هایم دارم: پدر و مادر عزیزم! درود خدا بر شما باد که مرا یک یار واقعی حسین بن علی(ع) به بار آوردید؛ درود خدا بر شما! ...و شما ای همسر عزیز و بچه های عزیزم! نهایت تشکر را از شما دارم. همسرم! امیدوارم امروزه با درسی که از حضرت زینب(س) گرفته ای، از بچه هایمان بخوبی نگهداری کنید.۱ (۱۱۶۸۱۹۱) شعبانعلی تقی پور ۱۵/۰۵/۱۳۶۵