شهید، علیرضا نظری: این جانب علیرضا نظری، بدون هیچ گونه اِکراهی برای خدمت به اسلام و دفاع از مکتب و قرآن در تاریخ ۱۸/۱۲/۱۳۶۰ به جبهه اعزام شدم تا با نثار خون ناقابل خود، درخت اسلام را -هر چه بیشتر- بارورتر نمایم. حال پیام خونین خود را این چنین آغاز می نمایم: در زندگی خودْ هیچ وقت از قرآن و روحانیت راستین مفارقت نجویید؛ چون جدایی از آن ها موجب بدبختی و ضلالت است. اگر شما بخواهید پیروز شوید، باید با هر دوی این ها اُنس بگیرید و در همه وقت از رهنمودهای قرآن و اسلام بهره مند شوید و در هر زمان که هستید رهبران الهی را پیروی و اطاعت نمایید تا به پیروزی کامل برسید. آری! رهبر مستضعفان جهان، امام خمینی از رهبران الهی در زمان حاضر است، که حقاً با یاری خدا، اسلام و قرآن را جانی تازه داد و ما را از خواب طولانی بیدار کرد؛ پس ای ملت قهرمان! همیشه در راه عمل به دستورات قرآن و اسلام کوشا باشید؛ چون اگر عمل نکنید، در مقابل خونِ همه ی شهیدان اسلام و انقلاب اسلامی مسؤولید. ای برادران و خواهران! نسبت به وظایف خود آگاه و همانند اصحاب امام حسین(ع) و شهیدانی که کنار امام حسین(ع) جان خود را فدای اسلام کردند، باشید. آنانی که ماندند، کار زینبی کنند و زینب وار پیام خون شهیدان را به دیگران و نسل های بعدی برسانند و با تمام دشمنان اسلام و منافقین مبارزه کنند و به آنان مجال فکر کردن ندهند و نگذارند آن ها کوچک ترین خراب کاری و تروری را انجام دهند. اگر با دشمنان اسلام مبارزه نکنید، آن ها اسلام و آزادی شما را خواهند گرفت و شما را مانند زمان طاغوت به بند خواهند کشید و نخواهند گذاشت حتی یک کلمه درباره ی اسلام و قرآن سخن بگویید؛ پس به خود آیید که این اسلام و آزادی به این سادگی به دست نیامده است و مواظب باشید که گرگ های ظاهر شده در جلد میش، اسلام، آزادی و جمهوری اسلامی را از چنگ شما در نیاورند که این ها به بهای اندکی به دست ما نرسیده است؛ پس مواظب کارها و اعمال خود باشید. باید سفارش های شهدا را به کار ببندید و اول خودتان را بسازید تا دیگران را بتوانید بسازید و بچه های خود را تربیت اسلامی کنید و به خدمت گزاری اسلام درآورید. برادران، حسین وار و خواهران، زینب وار باشند و کودکان خود را نیز این چنینی تربیت کنند تا دو چهره ی انقلاب، یعنی «خون» و «پیام» را به نسل های بعدی انتقال دهند. ...و در آخر پیامی برای همه ی همکاران معلّم خود در سراسر کشور دارم و آن این است که واقعاً معلّم باشند و در جامعه ی ما -که در حال رشد است و نیاز به خدمت و کار بیشتری دارد- انجام وظیفه نمایند و خدا را فراموش نکنند و به دانش آموزان -آن طور که خدا می خواهد- درس بدهند. ...و یک پیام کوتاه نیز برای دانش آموزان -که گل های خداوند هستند- دارم و آن اینکه: ای بچه های عزیز و مهربان! از درس خواندن دوری نجویید و سعی کنید درس خود را خوب بخوانید تا بتوانید خدمات بهتری به اسلام و مردم بکنید. ای مادر، برادر و خانواده های محترم! در شهادت پُر افتخار شهدا گریه نکنید و از ناراحتی جداً بپرهیزید؛ چون -همان طور که می دانید- همه از خداییم و بازگشت همه ی ما به سوی اوست. درود بر تو، ای مادر! که این گونه فرزند پاکی را در راه اسلام تربیت کردی؛ خدا اَجر شما را بدهد... صبر داشته باش که خدا با صابران است. در آخر توصیه می کنم که پیرو اسلام و روحانیت اصیل اسلام باشید. بار خدایا! من عبد گناهکار تواَم؛ مرا عفو نما و به کرمت مرا بیامرز. پروردگارا! آن چنان که باید تو را می پرستیدم، نپرستیدم؛ ولی امیدوارم عبادات مرا قبول نمایی. بارالها! به خاطر رضای تو به جبهه آمدم، تا فقط دستور تو را انجام دهم؛ امیدوارم مرا در این راه یاری کنی. ای پروردگار بی همتا! مرا و همه را یک لحظه ی کم -حتی به اندازه ی چشم بَر هَم زدنی- به خودمان وامگذار. الهی! عقل سالم و دُرست اندیشیدن و تفکرکردن، به ما عطا فرما. (۱۷۸۷۶۰۵) علیرضا نظری