شهید، سیدمحمدعلی عابدینی گیلانی: خدایا! راز و نیازم را بپذیر و دل پر از درد و رنجم را محمل مهر و محبت انبیا و اولیا قرار بده. خدایا! تو را شاهد و گواه می گیرم که همیشه در راه کمک به مردم بودم و در راه خیر و برکتت قدم بر داشتم. مهر و محبت پدری به هیچ کس وفا نکرد و پیش از آن که رخت هستی را بر بسته و به سرای نیستی -که همان هستی ابدی است- بروم، خدایا! عفو تو را می خواهم. پسرم، دلبندم، عزیزم، حمیدرضا عابدینی گیلانی! تو از آل محمد(ص) هستی و تو نوه ی پدر بزرگی هستی که یکی از نیکان عالم بوده است. تو نماز را از کوچکی شروع کردی و سفارش شده ی مادرم هستی که بارها نام حسین(ع) را به گوشم زمزمه کرد و من هم این وصیت را به بازماندگان می کنم و تو را تنها به خداپرستی، نمازخوانی، رحم و شفقت و احترام به مادر و بزرگ تر وصیت می کنم. دختر باوفا و مهربانم، زینب زمانه و عاشق پدر و سجاده گذار پدر و مادر! حالا که باید تو غم خوار مادر و خواهرهایت باشی، دعایم بدرقه راهت باد. زهرا دختر قشنگ و کوچک و نازپرورده ی پدر؛ ای آن که از دوری من مریض شده ای و قلبم را همیشه تسکین می دادی! حرف های شیرینت را -که فقط «بابا جان» است- با یک دنیا عوض نمی کنم. زهرا جانم! تو سعی کن وقتی به قدرتِ درک -یعنی به سن بلوغ رسیدی- با صوت قشنگی که داری برایم دعایی بفرست که دعای خیر تو گره های آخرتم را می گشاید. زهرا جان! از مادرت زهرا(س) اطاعت کن و سرمشق بگیر. خدا تو را آن قدر با عفت آفریده که توصیفش «تبارک الله احسن الخالقین» است. سید لیلا، کوچک کوچکم، قنداقی بابا! با تو چه بگویم؟! خدای بزرگ، بر من منت نهاده و عفو بی کرانش را شامل حال این حقیر سراپا تقصیر نموده است. خدایا! به حق زهرا(س) و به حق علی(ع)، همسرم را در پناه خودت و برای هدایت صحیح فرزندانم نگهدار. همسرم! در مواقع سختی صبور باش و پیش هیچ کس رو نینداز.۱ (۱۴۹۲۶۹۸) سیدمحمدعلی عابدینی گیلانی