شهید، غلام‎على تاروردى: آمده‎ام تا از اسلام و آرمان‎هاى ارزشمند آن، حمایت کنم و امام حسین(ع)و فرزند بزرگوارش امام خمینى را یارى کنم و دِین خویش را به اسلام و قرآن و امام حسین(ع)-که نهضت اسلام را به پا نمود- ادا کنم و اگر این سعادت را نداشتم که در دوران زندگى، امام حسین(ع) را درک کنم و این حجت خدا و این مظلوم کربلا را یارى کنم، اکنون در پرتو هدایت امام خمینى عزیز به صحنه‎ی پیکار با دشمن آمدم تا از این شرمندگى تا حدى رها شوم؛ چون این جبهه‎ی حق نیز، جبهه‎ی ابا عبدالله الحسین(ع) است. در مقابل جبهه‎ی حق، جبهه‎ی صدام کافر و مزدوران و دژخیمان پلیدش، جبهه‎ی باطل بوجود آمده و در برابر امام -روحى فداه- صف‎آرایى می کنند. در اینجا هدف ما نجات اسلام از شر دشمن کافر است. ما تا آخرین نفس با جنایت‎کاران می‎جنگیم تا آنان را به دیار فنا و نابودى بکشانیم؛ -ان شاء الله- تا خداوند براى ما چه خواهد! اگر مشیّت‎اش تعلق گرفت، پیروز خواهیم شد و با این برنامه طعم شیرین و گواراى پیروزى را خواهیم چشید و اگر خواست خدا به شهادت ما باشد، شهید مى‏ شویم و در این صورت به مقصود نهایى -که رسیدن به معشوق است- رسیده ‏ایم. چند توصیه به امت شهیدپرور دارم: همیشه به یاد خدا باشید؛ همان‎گونه که امام عزیزمان فرمودند: «عالم محضر خداست؛ در محضر خدا معصیّت نکنید!» پس به فکر آخرت باشید، که بازگشت همه به عالم آخرت است. از غیبت و تفرقه و کینه‎توزى و حرام‎خوارى و خلاصه از تمام رذایل اخلاقى، دورى کنید و در کنار جهاد با نفس، جهاد با دشمن را فراموش نکنید. به جبهه بیایید تا اهداف نورانى قرآن تحقق یابد. از پدر و مادرم مى ‏خواهم، از این‎که حق‎شان را به خوبى ادا نکردم، مرا ببخشند. برادر و خواهرانم! با هم مهربان و صمیمى باشید. به دیدار یکدیگر بروید و از بیچارگان رفع گرفتارى و دست‏گیرى کنید. برایم اى پدر و مادر! اشک نریزید؛ بلکه بر امام حسین(ع) اشک بریزید. برایم طلب مغفرت کنید. دعاگوى من بر سر قبرم باشید و راه شهدا را ادامه دهید.۱ (۱۱۶۱۰۷۳) غلامعلى تاروردى ۷/۱۲/۶۵