شهید، فریدون مُحمّدپور: «انا لله و انا الیه راجعون» (بقره/ ۱۵۶) این آیه ی شریفه و پُر محتوا اشاره به یک مسأله ی خیلی مهم دارد که «همه از خداییم و بازگشت همه به سوی اوست»؛ یعنی همه ی ما امانتی هستیم نزد یکدیگر و بالاخره باید روزی به صاحب امانت برگردانده شویم و هیچ شکی هم در این نیست. پس ای مادرم! شما نیز بدان من امانتی بودم نزدتان که بالاخره آن روز موعود فرارسید و صاحب امانت به دنبال امانت خود آمد تا آن را ببرد؛ پس مبادا به خاطر رفتنم شیون و زاری کنی و مرا نزد خدای خویش شرمنده سازی. می خواهم مانند کوه استوار باشی و خم به ابرو نیاوری و به جای این کارها از خداوند بخواهی که امانت خود را بپذیرد و در بهترین جاهای بهشت جای دهد تا از آتش دوزخ در امان باشد. البته من نمی گویم که در فراغ من گریه نکنی، که گریه کردن بر شهید ثواب است؛ فقط می گویم کاری نکنی که دشمنان اسلام خوشحال شوند. ...و امّا شما ای خواهرانم! از شما می خواهم رسالت زینب گونه ی خود را بجا آورید و مانند حضرت زینب(س) صبر و شکیبایی پیشه کنید و حجاب خود را -که سنگرتان است- همیشه و همان گونه که تا به حال حفظ کردید، حفظ کنید و به دیگران نیز تذکر دهید تا چنین کنند. ...و امّا سخنی برای امّت شهیدپرور؛ شما باید -بیش از پیش- پشتیبان ولایت فقیه باشید و هر چه را ایشان می گویند، گوش به فرمان باشید و آن ها را انجام دهید. ..و در پایان از شما خانواده ی گرامی ام تشکر می کنم از این که مرا طوری پرورش دادید که بالاخره در این راه به شهادت رسیدم.۱ (۱۶۶۷۸۴۸) فریدون مُحمّدپور