شهید، پرویز یارگیو: پدر! مرا می بخشید که موقع رفتن به جبهه، از شما خداحافظی نکردم؛ چون می ترسیدم مانع رفتنم شَوید. امیدوارم مرا به بزرگی خودتان ببخشید؛ از بچه های من نگهداری کنید و اگر شهید شدم، آن ها را با لباس های منظم بر مزارم بیاورید و بعد از شهادتم گریه نکنیدکه باعث خوشحالی دشمنان می شود. در کارهای تان استوار و پایدار باشید، که -ان شاء الله- پیروزی نزدیک است؛ چنان که به فرموده ی امام خمینی «چه بکشیم و چه کشته شویم، پیروز هستیم.» از شما می خواهم، بعد از من راهم را -که همان راه امام، ولایت فقیه و خط اسلام اصیل است- ادامه دهید. به امید دیدار و پیروزی کامل اسلام؛ دیدار در کربلا. (۱۸۲۷۳۸۵) ۱۶/۹/۶۰