شهید، ایرج آموخت: شهادت! ای آغوش پُر مهر خدایی! ای تو ناله های دردمند شیعه! تو را دیدم و می شناسم. تو را در محراب کوفه دیدم که مظلومیتت را نثار قدوم مبارک حضرت علی (ع) کردی. تو را در قتلگاه دیدم، که پیکر پاره پاره ی فرزند زهرا(س) را به آغوش کشیدی و تو را در فیضیه و میدان شهدا دیدم، که سراسیمه به یاری اسلام آمده بودی. تو را در قتلگاه ۷۲ تن کربلای ایران دیدم که با بیرق های پاره پاره و سوخته به جنگ کفر و نفاق رفتی.تو را بر بالین شهید مظلوم بهشتی دیدم که بر مظلومیتش خون گریستی. تو را در جبهه های نبرد، خیابان ها، کوچه ها و در وجب به وجب خاک میهن اسلامی دیدم و هرگز فراموشت نخواهم کرد. بار خدایا! این قطره خون ناچیز و ناقابل مرا در راه گسترش اسلام از من حقیر بپذیر و اگر جان ما این ارزش را دارد که برای اسلام فدا شود و انقلاب به پیش رود، پس صدها بار به ما جان بده تا مبارزه کنیم و شهید شویم. بار خدایا! اگر با ریختن خون ما اسلام و انقلاب به پیش خواهد رفت، پس ای گلوله ها! ببارید به سینه های ما. بار خدایا! پروردگارا! اینک تو را شاهد می گیرم که آگاهانه به مشهد خویش می روم. ...و اما شما ای عزیزانم! بعد از شهادتم لباس عزا بر تن نکنید و در مجلسم عزاداری کاری نکنید که مردم خیال بکنند که مُرده ام. نه! در مجلسم شاد باشید و بگویید او زنده است؛ چون که: «شهید، قلب تاریخ است.» اگر جسم و جان من پیش شما نیست، روحم در نظرتان است. بعد از شهادتم لباس سیاه بر تن نکنید؛ چرا که من به معشوقم رسیده ام. عشقم الله است و من بنده او هستم و حجله ی عزای من، حجله ی دامادی من است. شما پدر عزیزم! در دوران کودکی و جوانیم برایم زحمت زیادی کشیدی ولی من لیاقت جبران آن را نداشتم؛ امیدوارم که مرا ببخشید و بعد از شهادتم مرا دعا کنید که خداوند، منِ حقیر را به درگاه هستی بپذیرد. ...و تو، ای مادر عزیزم! بعد از شهادتم هیچ افسوس مخور و چون کوه، محکم و استوار باش و در شهادتم قطره ای اشک مریز، هر چند می دانم که داغ فرزند، بسیار بزرگ است؛ ولی این را بدانید که من با شهادت، ازدواج کرده ام! لباس دامادی من، همان لباس آغشته به خون من است و حجله ی عزای من، حجله ی دامادی من است؛ پس شاد باشید. وصیت دیگر من این است که: همیشه گوش به فرمان رهبر باشید و از امام خمینی در هر موقعیت، دفاع و حمایت کنید و همواره راه شهیدان را ادامه دهید و این که همیشه با مستمندان باشید. حضرت پیامبر(ص) میفرماید: «هر مسلمانی که شب را به روز آورد و فکر برادر مسلمان خود نباشد، مسلمان نیست.» و من امیدوارم که شما به این حدیث عمل کنید. ان شاء الله ...و مادر عزیزم! وصیت آخر من این است که سلام مرا به تمام دوستان و آشنایان برسان و به آنها بگویید که مرا حلال کنند؛ چون ممکن است ما دیگر برنگردیم. اگر برنگشتم، مرا حلال کنید و اگر شهید شدم، قطره ای برای من اشک نریزید و همچون زینب(س) استوار باشید.۱ (۰۹۵۶۰۰۱) پسر شهید شما، ایرج آموخت ۱۸/۱۱/۱۳۶۴

همسر و مادر شهید: آخرین باری که همسر و فرزندم به مرخصی آمدند، شبی همسرم هیأت قرآن شهر را دعوت کرد منزل و پس از پذیرایی به آن‌ها گفت: «این آخرین دیدار ماست و من می‌دانم که به همراه پسرم «ایرج» از بین شما خواهیم رفت.» فردای آن شب، آن‌ها هر دو عازم جبهه شدند و چند ماهی هم هیچ خبری از آن‌ها نداشتیم. حتی نامه‌ای هم برای‌مان نمی‌فرستادند، طوری که کم‌کم نگران شدیم. من که از بقیه‌ی افراد خانواده نگران‌تر بودم، یک شب در خواب دیدم که در به صدا در آمد. سراسیمه خود را پشت در رساندم. وقتی در را باز کردم، همسرم «امیدعلی» را دیدم، در حالی که دسته گلی در دست داشت. آن را به من داد و گفت: «این‌ها را ببر آب بده تا خشک نشوند.» بعد خداحافظی کرد و رفت. من در حالی که نگران و دست‌پاچه بودم، گفتم: «کجا می‌روی؟» گفت: «ایرجم دارد به شهادت می‌رسد؛ می‌روم به او کمک کنم.» هراسان از خواب بیدار شدم و بسیار گریه کردم. بعد از گریه، کمی آرام شدم. دوباره خوابم برد و بار دیگر «امید» را در خواب دیدم. این بار لباس‌های بسیجی‌اش را از من می‌خواست؛ در حالی که لباس‌هایی که به تن داشت، پاره پاره شده بود. من هر چه از احوال «ایرج» می‌پرسیدم، او فقط می‌گفت: «ایرج» دارد شهید می‌شود!» این بار هم از من خداحافظی کرد و رفت. به دنبال او، تا چند خیابان آن طرف‌تر دویدم؛ اما دو تا خانم محجبه، راه مرا سد کرده و گفتند: «تو هرگز به آن‌ها نخواهی رسید؛ برگرد و برو!» باز هم در حالی که کاملاً مضطرب و نگران بودم، از خواب پریدم.  صبح بود و در سطح شهر «آبیک» ولوله‌ای به پا شده بود. همه‌ی اهل شهر به گرد خانه‌ی ما جمع شده بودند، تا خبر شهادت همسر و فرزندم را به ما بدهند.

بسم الله الرحمن الرحیم با درود بی‌پایان به مهدی موعود و نایب بر حقش امام خمینی بت شکن زمان و با درود سلام به شهیدان به خون خفته ایران که با خونشان درخت انقلاب را آبیاری کردن و با درود سلام به ملت شهیدپرور ایران که با کمکهای مالی و جانی رزمندگان را یاری می‌کنند باری با درود و سلام به پدر عزیزم سلام امیدوارم که حالت خوب باشد اگر از احوالات اینجانب ایرج آموخت خواسته باشید سلامت هستم و هیچ‌گونه نگرانی در بین نیست بجز دوری و دیدار شما که امیدوارم آنهم بزودی زود تازه گردد انشاالله و سلام به مادر عزیزم سلام علیکم امیدوارم مادرجان حالت خوب باشد اگر از احوالات اینجانب ایرج آموخت خواسته باشید سلامت هستم و هیچگونه نگرانی در بین نیست بجز دوری و دیدار شما که امیدوارم بزودی زود تازه گردد انشاالله باری مادر جان اگر از من بدی دیدی به بزرگی خودتان ببخشید و یک خواهش دیگر مادرجان اگر من شهید شدم هیچ گونه برای من گریه نکنی که اگر گریه کنی من ناراحت میشوم باری سلام به عمۀ عزیزم سلام امیدوارم که حالت خوب باشد اگر از احوالات اینجانب ایرج سرباز امام زمان خواسته باشی سلامت هستم و هیچ گونه نگرانی در بین نیست بجز دوری و دیدار شما باری عمه جان اگر از من بدی دیدی تورا به خدا ببخش و ضمن عمه جان اگر من شهید شدم برای من گریه نکن که دشمنان اسلام خوشحال می شوند باری سلام به خواهر عزیزم آذر آموخت سلام امیدوارم که حالت خوب باشد و اگر از احوالات اینجانب ایرج آموخت خواسته باشی سلامت هستم و هیچگونه نگرانی در بین نیست بجز دوری و دیدار شما باری خواهر جان از تو هم خواهش میکنم به درسهایت ادامه بدی و اگر من شهید شدم برای من هیچگونه گریه نکنید باید افتخار کنید که برادر خودتان را در راه اسلام دادید باری سلام به خواهر عزیزم فریده خانم سلام امیدوارم که حالت خوب باشد اگر از احوالات اینجانب برادرت خواسته باشی سلامت هستم و هیچگونه نگرانی در بین نیست بجزدوری ودیدارشما باری خواهرجان تو هم باید به درسهایت ادامه بدی و ضمن خواهرجان اگر من شهید شدم مبادا برای من گریه کنی باری سلام به خواهر کوچولو عزیزم سلام امیدوارم که حالت خوب باشد اگر ازاحوالات اینجانب برادرت خواسته باشی سلامت هستم و هیچگونه نگرانی در بین نیست بجز دوری و دیدارشما باری خواهرجان اگر من شهید شدم هیچگونه برای من گریه نکن باری سلام به برادر عزیزم سلام امیدوارم که حالت خوب باشد اگر از احوالات اینجانب ایرج آموخت خواسته باشی سلامت هستم و هیچ گونه نگرانی در بین نیست باری برادرجان اگر من شهید شدم هیچگونه برای من گریه نکنید . و السلام . ایرج آموخت