شهید، على اصغر صفارى: خدایا! مرا ببخش و از گناهانم درگذر؛ تو کریم و رحیم هستى. خدایا! با تو پیمان مى بندم که تا آخر راه بروم و به پیمان خویش تا آخرین قطره ی خون پایدار بمانم. با امام عزیزم پیمان بسته ام و به او وفادارم؛ زیرا او به اسلام و قرآن وفادار است و اگر چندین بار مرا بِکُشند و زنده ام کنند، دست از او نخواهم کشید و او را تنها نخواهم گذاشت و جان خویش را فداى راهش خواهم کرد. اى جوانان! نکند در بستر بمیرید که حسین(ع) در میدان نبرد شهید شد. اى مادران! مبادا فرزندان تان را از رفتن به جبهه منع کنید که فردا -در محضر خدا- نمى توانید جواب زینب(س) را بدهید که مصایب هفتاد و دو شهید را تحمل نمود. اى پدر و مادر عزیزم! پس از عرض سلام خدمت شما امیدوارم که پس از شنیدن خبر شهادتم -اگر لیاقت داشته باشم- هیچ گونه ناراحتى از خود نشان ندهید و به درگاه خدا شُکرگزار باشید که فرزندتان لیاقت این را پیدا کرده که یکى از لبیک گویان به نداى «هل من ناصر ینصرنى؟» حسین زمان باشد و در راه کسانى قدم نهد که همانا راه انبیا و اولیا و سرور آزادگان، حسین بن على(ع) می باشد. تنها پیامى که به شما دارم این است که ادامه دهنده ی راه شهدا باشید و ایمان را توشه راه خود سازید و در کلیه ی مجالس مذهبى، دعاهاى کمیل و توسل، نماز جمعه و دیگر مراسم شرکت جویید و از این فرصت ها براى دنیا و آخرت تان بهره بردارى نمایید که وقت بسیار تنگ است و از شما مى خواهم جبهه ها و سنگرها را خالى نکنید و -ان شاء الله- در دو جبهه جهاد با نفس و ایثار و جهاد با دشمنان، موفق باشید و با کوشش روزافزون خود توفیق بیشترى به دست آورید؛ مخصوصاً در بُعد اخلاق و کسب معنویات. جبهه هاى جنگ، بهترین مکان براى نیایش و بهترین دانشگاه براى کسب معنویات است و از شما مى خواهم تا هنگامى که اسلام به پیروزى نرسیده و همه ی احکام اسلام زیر پرچم آقا امام زمان(عج) به اجرا در نیامده است، از پاى ننشینید و جبهه ها را خالى نگذارید. ...و در آخر از شما مى خواهم که اگر از من ناراحتى و بد اخلاقى دیده اید، حلالم کنید و ببخشید که نتوانستم جبران کننده ی زحمات شما باشم. ...و حال سخنى چند با برادرانم دارم. پس از عرض سلام خدمت برادران عزیزم، پیامى چند به عنوان وظیفه شرعى براى شما دارم. اول از همه مى خواهم که استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین درمان ها براى تسکین دردهاست. همیشه به یاد خدا باشید. در راه او قدم بردارید تا هرگز دشمنان بین شما تفرقه نیندازند و شما را از روحانیت جدا نکنند -که اگر چنین کردند- روز بدبختى مسلمانان و روز جشن ابرقدرت ها است. حضورتان را در جبهه هاى حق علیه باطل ثابت نگه دارید. در امام بیشتر و بیشتر غرق شوید و سعى کنید او را دریابید و خود را همانند او سازید و واجبات را فراموش نکنید و ادامه دهنده ی راه شهدا باشید که مسؤولیتى بسیار سنگین بر دوش یکایک شما می باشد و در آخر از شما مى خواهم اگر ناراحتى و بد اخلاقى از من دیده اید، مرا ببخشید و حلالم کنید و براى شما آرزوى موفقیت و از شما التماس دعا دارم. درخواست آخر این که همیشه دستگیر پدر و مادر باشید و دل شان را نرنجانید و به آن ها محبت زیاد کنید تا از شما راضى باشند. اى خواهر و خواهرانم! پیامى که براى شما دارم پیام تمامى شهدا می باشد که همان حفظ حجاب است. مسأله بسیار مهمى در این زمان می باشد و از شما مى خواهم که حجاب خود را حفظ کنید و در خط امام قدم بردارید و از خدا غافل نباشید و هر چه بیشتر برای ثواب بُردن تلاش کنید و خُلق و خُوى حضرت زینب(س) و فاطمه زهرا(س) را سرمشق خود قرار دهید و راه آنان را ادامه دهید و زینب وار زندگى کنید؛ باشد که خدا شما را از مقربین درگاهش قرار دهد و سعادت دنیا و آخرت را نصیب شما بگرداند و در آخر از شما مى خواهم که اگر بدى و ناراحتى از من دیده اید، مرا حلال کنید. ...و اى دوستان و آشنایان دانش آموز! پس از عرض سلام به یکایک شما دوستان عزیزم؛ که امیدهاى آینده کشور ما هستید و چشم همه ی رزمنده ها و شخصیت هاى مملکتى به شما دوخته شده است. تنها پیامى که من براى شما -به عنوان برادر کوچک تر- دارم، ادامه دادن راه شهدا و خالى نکردن جبهه ها است و از شما مى خواهم چه در پشت جبهه و چه در خود جبهه، پشتیبان این انقلاب باشید. سخنى چند با خانواده هاى معظم شهدا، مفقودین و مجروحین دارم؛ پس از عرض سلام خدمت یکایک شما عزیزان و سروران و امیدهاى آینده اسلام و ایران، از شما مى خواهم که خود را براى تحمل رنج ها و مصیبت ها آماده سازید و دل قوى دارید که قادر یکتا پشتیبان و نگهبان شماست و تنها اوست که شما را از شر دشمنان نجات مى بخشد. این مصیبت ها و سختی ها زودگذر و تمام شدنى است؛ ولى به پاداش این جانفشانی ها و فداکاری ها به نعمت هاى ابدى و بى پایان خداوندى خواهید رسید و از شما خواستارم که قدر خود را بدانید و فرزندانى چون فرزندان شهیدتان بپرورانید تا رسالتى که بر دوش شما افتاده با موفقیت به پایان برسد و راه شهدای تان را ادامه دهید که خدا پشتیبان شما می باشد. خوشا به سعادت کسى که به یاد قیامت باشد و براى حساب روز رستاخیز کار کند و به کم قانع و از خداى خود راضى باشد. در پایان از شما خانواده گرامى مى خواهم از همه ی اقوام، دوستان و آشنایان برایم حلالیت بطلبید تا شاید مورد مغفرت خداوند قرار گیرم و ضمناً به کسى مقروض نیستم و از کسى هم طلب ندارم.۱ (۱۴۶۹۷۴۸) على اصغر صفارى