شهید، علی کشاورز عمندی: خدایا! آیا من لیاقت آن را دارم که در راه تو و دین مقدس محمد(ص) و علی(ع) بجنگم و شهید شوم؟ نمی دانم با این همه گناه، این سعادت نصیب من خواهد شد یا نه؟ در ایام و روزهای مقدس سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی هستیم. می خواهم منافقان کوردل بدانند که ۷ سال از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد و مردم هیچ گاه از صحنه خارج نشده و نخواهند شد. من به نوبه ی خود دانستم که برای یاری حسین زمان و دفاع از خاک مقدس وطنم به جبهه بیایم و با دشمنان بجنگم. من به سوی معبودم الله می روم؛ اما شما زنده باشید و مشت هایتان را بر دهان آمریکا بکوبید و امام عزیز را هرگز تنها نگذارید. برادرم! بر دوش شما وظیفه ی سنگینی است؛ باید با رفتارت مردم را به تقوا دعوت کنی و همیشه پیرو خط رهبر و انقلاب باشی. خواهرم! امیدوارم برادرت را ببخشی و دعا کنی که من شهید از دنیا بروم. تو هم چون زینب(س) باش تا کوردلان و ناباوران تاریخ به خود آیند و بدانند که ما برای حاکمیت حق می جنگیم و تا نابودی دشمنان اسلام در سرتاسر جهان خواهیم جنگید. دوستانم! همیشه پیرو خط انقلاب اسلامی باشید و هیچ موقع صحنه ها را خالی نگذارید که این روح خدا، امید به شما جوانان دارد و آزادی کربلای حسین(ع) و قدس عزیز هم به دست شما عزیزان است؛ -ان شاء الله. از شما امت حزب الله می خواهم همیشه در صحنه های انقلاب اسلامی حاضر باشید و امام را تنها نگذارید و از خواهران حزب اللهی هم می خواهم حجاب خود را حفظ کنند. ...و در پایان، مادر عزیز! برایم از همه یک به یک حلالیت بطلب و اگر لیاقت شهادت نصیبم شد، افتخار کن که فرزندی برای خدا دادی... او امانتی پیش شما بود و باید می رفت. ...و از شما می خواهم همیشه در نماز جمعه ها شرکت کنید، که منافقین از جماعت می ترسند. (۱۶۲۷۹۵۶) علی کشاورزعمندی ۱۷/۱۱/۶۴