شهید، جلال حسنی: باید تمام جهانیان بدانند که من این راه را با چشم باز انتخاب نموده ام و کورکورانه وارد خط اسلام نشده ام؛ بلکه درک کرده و با فکری روشن و با چشمی باز در این راه قدم نهاده ام. همچنین می خواهم بگویم این دنیا برای کسی نمانده و نخواهد ماند و تنها چیزی که در این دنیا برای انسان می ماند، اعمال و کردار اوست که آن هم در روز معاد خوبی و بدی اش به خودش باز خواهد گشت؛ پس چه بهتر که انسان راهی را انتخاب کند که امام حسین(ع) سر مبارک خویش را فدایش نمود و با ۷۲ تن از یارانش در راه اسلام به شهادت رسید. در ایران خودمان هم، صدها هزار شهید و جانباز، جان خود و اعضای خود را فدا نمودند؛ آن هم به خاطر اسلام و دین مبین اسلام بود، نه به خاطر دنیا و مقام؛ پس ما هم در این راه قدم بگذاریم و جان ناقابل خود را -که امانتی بیش نیست- در راه اسلام و مستضعفین فدا نماییم. همچنین می خواهم بگویم که شما ای کسانی که این وصیت نامه را می خوانید! مقداری از دلبستگی خود به دنیا را بکاهید و بیشتر به آخرت و روز معاد بیندیشید که سر هر کس را کلاه بگذارید، سر خدا را نمی توان کلاه گذاشت و خدا همیشه حاضر بر اعمال ماست! پس شما هم ای شنودگان! بگوش باشید که افسار زمان از دست تان خارج نشود و مسایل شرعی را سبک نشمارید و به یکایک آنها عمل نمایید و فرزندان خود را در اوایل کودکی با احکام اسلامی آشنا نمایید که در آینده نزدیک همین کودکان خردسال، اسلام را جاودانه نگه خواهند داشت. پدران و مادران! اگر شما در تعلیم دادن فرزندان خود کوتاهی نمایید و فرزندان شما فرامین اسلام را نیاموزند، مقصر خواهید بود؛ پس از حالا به آنها اهمیت داده و کیفیت نماز را به آنها بیاموزید که در نزد خدا اجری بسیار عظیم دارید. مادر عزیز و مهربانم! سلام مرا که از صمیم قلبم بر می خیزد پذیرا باش و فرزند حقیر خود را حلال کن. مادر عزیزم! می دانم که دوست داشتی در جشن عروسی پسرت باشی و عروس خود را در آغوش بگیری؛ ولی باز هم ناراحت نباش و ختمم را تو ای مادر مهربان! تبدیل به جشن عروسی کن و از شما می خواهم و تمنا دارم روز ختم من کارت عروسی پخش کنید و به تمام دوستان و آشنایان بدهید و در یک طرف اسم پسرت و در طرف دیگر تنها نام شهادت را بنویسید؛ چرا که من با شهادت، میثاق الهی بستم. مادر عزیزم! از تو می خواهم روز ختم من گریه نکنی که روح من در عذاب قرار می گیرد و تو باید افتخار کنی و سراسر بخندی و به همه نشان بدهی که صبور و شکیبا هستی و به راستی که خدا با صابران است. پدر عزیز و ارجمندم! از این که نتوانستم فرزند شایسته ای برایت باشم، مرا حلال کن و با صبر و استقامت از اسلام و این انقلاب عزیز که به دستمان رسیده است، دفاع و پشتیبانی کن و هرگز در مرگ من گریه مکن و خرسند و خوشحال باش و افتخار کن. برادران عزیزم! از شما حلالیت می طلبم و امیدوارم راهم را -که راه اسلام است- ادامه دهید و هیچ موقع به فکر دنیا نباشید. خواهران عزیز و گرامی ام! امیدوارم همیشه حالتان خوب باشد و برادر خود را حلال نمایید و زینب وار راه برادرتان را -که خط امام امت است- ادامه دهید و هرگز به خود سستی راه ندهید و با صبر و استقامت در برابر دشمنان اسلام بایستید و زینب وار با یزیدیان زمان بجنگید. خمس مقدار پولی را که دارم، پرداخت نمایید. سپس نیمی از آن را خرج مسجد و حسینیه ده نمایید و نیم دیگر را به برادرم جمال بدهید تا به تحصیل خود ادامه دهد، تا در آینده نزدیک برای اسلام خدمت کند. برادر عزیزم، جمال! اسلام مدرک پایان تحصیل ندارد؛ بلکه در اسلام گفته شده است «زگهواره تا گور دانش بجوی» و تو برادرم! تا آخر عمرت دنبال علم باش و بدان عمل کن و هر کس در اسلام عقل و علم و حلم داشته باشد، با ایمان است. از همه دوستان و آشنایان و فامیل ها حلالیت می طلبم و از همه می خواهم که نماز را ترک نکنند و نماز را سبک نشمارند؛ زیرا این دنیا برای کسی خوبی نکرده است و نخواهد کرد.۱ (۱۲۲۵۶۱۴) جلال حسنی