شهید، علی بابا آقاعلیخانی: اینجانب با آگاهی و شناختی که به جهان هستی و مسایلی که در آن می گذرد، دارم؛ از قبیل: کشمکش بر سر قدرت ها و مقام ها، تجاوز به خاک یکدیگر، تجاوز به حقوق دیگران و نیز با آگاهی درباره ی جنگ تحمیلی و این که آمریکا به وسیله ی صدام -این عنصر پلید- به خاک میهن اسلامی ما تجاوز کرده است، تصمیم گرفتم به جبهه بیایم تا از این طریق، دینم را به اسلام -این مکتب انسان ساز- و نیز میهن اسلامی ادا کرده باشم. پس از این تصمیم بود که روز ۲۷ دیماه به جبهه آمدم تا مثل قطره ای به اقیانوس رزمندگان اسلام ملحق شوم، تا با امید و یاری خداوند متعال، پس از آزاد کردن خاک کربلا، جنگ با صهیونیست ها را آغاز کنیم و قدس -این قبله ی اول مسلمین- را به یاری خدا آزاد نماییم. اکنون که می خواهیم به خط مقدم برویم، من حالتِ به سوی خدا پرواز کردن را دارم و زمزمه ی شهادت در گوشم نواخته می شود؛ اما حقیقت امر این است که من حقیر، لیاقت و شایستگی چنین سعادتی را ندارم ولی از خداوندی که جانم در قبضه قدرت اوست، می خواهم که به سهم خود و به خاطر عشقی که به حسین(ع) دارم به من توفیق دهد تا بتوانم برای یک بار هم که شده قبر شش گوشه ی امام را در بغل بگیرم و ندا در دهم: حسین جان! اگر ما روز عاشورا نبودیم تا به ندای «هل من ناصر ینصرنی؟» تو لبیک بگوییم، اکنون به ندای -حسین زمانمان، روح خدا- خمینی بت شکن لبیک می گوییم و به یاری خدا و پشتوانه ملت همیشه در صحنه و نیز با تکیه بر ایمان مان، می رویم تا کاخ ظلم و جور را درهم کوبیم؛ چرا که علی(ع) فرموده اند: «ان الحیات عقیده و جهاد» در اینجا، برادران با روحیه ی قوی و سرشار، آماده ی اجرای دستور حمله به خاک عراق هستند. ما امیدواریم که راه کربلا را هر چه زودتر باز کنیم و قلب امام امت و امام زمان (عج) و ملت شهیدپرور ایران را شاد نماییم. برادران عزیز! می خواهم متذکر شوم که برای یک بار هم که شده، به جبهه بیایید؛ برای بازدید هم که شده بیایید و ببینید رزمندگان اسلام با چه شهامت و توکلی در راه خدا می جنگند و از هیچ قدرتی هراس ندارند. از تمام دوستان که مرا می شناسند، می خواهم که در مرگم نگریند و به جای گریه کردن کمی به این بیندیشند که من حقیر در چه راهی قدم برداشتم و شهید شدم و برای چه شهید شدم؛ آن گاه این قضیه برایشان روشن می شود که مرگ حق است و چه بهتر که این مرگ برای خدا و در راه او باشد و خدا نیز خریدار جان های ما شود و بهای خون ما را هم او بدهد؛ بهایی که زبان از گفتن و وصفش، عاجز است. برادران عزیز! به شما توصیه می کنم که از شهرهای خود هجرت کنید و به جبهه بیایید و جنگ و جهاد نمایید؛ چرا که امام بزرگوارمان فرموده اند: «جنگ، جنگ است و عزت، شرف، دین و میهن ما در گرو همین مبارزات است.» پس منتظر بودن و دست روی دست گذاشتن در این روزها، مسؤولیتی بس خطیر دارد و ممکن است، این عمل موجب خشم و غضب الهی شود. امروز، حزب الله باید هشیار باشد و همیشه و همه جا، جریانات مملکت را زیر نظر بگیرد. پیشنهاد دیگری که به دوستانم دارم این است که مطالعه کردن را هیچگاه از یاد نبرند و بخصوص کتاب های مرحوم دستغیب و مطهری را هر چه بیشتر مطالعه کنند. برای مهدی عزیزم -که تنها یادگار من است- آرزوی سلامتی می کنم و از خدا می خواهم که ایشان را حفظ کند و از خانواده ی گرامی ام نیز خواهشمندم که در تربیت صحیح ایشان بکوشند تا فردی نمونه و لایق و کارساز برای جامعه اش باشد و به خواست خدا، راه شهیدان و راه مرا ادامه دهد. امیدوارم که در آینده اگر پاسدار یا معلم شد و خلاصه در هر شغلی که قرار گرفت، با تعلیم صحیحش، با اخلاقش، با کار نمونه اش، برای جامعه سرمشق باشد.۱ ( ۱۰۰۵۰۱۲) علی بابا آقاعلیخانی