شهید، محمدعلی سلطانی: این جانب محمدعلی سلطانی، فرزند شعبان، متولد ۱۳۰۳، به شماره شناسنامه ۲۳۴۶، در صحّت و سلامت کامل و در سنگر مقدس دفاع از حریم اسلام عزیز، در تاریخ ۱۴/۱۰/۱۳۶۴ این وصیت نامه را نوشتم تا به وظیفه شرعی خود عمل کرده باشم. قبل از هر چیز شما را به تقوی و دوری از گناه سفارش می کنم و این درس را از امام اولم حضرت علی(ع) آموختم که در وصیت نامه اش فرزندان و سایرین را به تقوی و نظم سفارش کردند و دوّم وحدت -عامل پیروزی امت اسلام- را فراموش نکنید. برای خدا با هم دوست باشید که اتحاد و دوستی شما سبب شکست حتمی دشمنان اسلام خواهد بود. امام را به هر وسیله ممکن، از نظر مال، جان و زبان، یاری کنید و او را تنها نگذارید که اگر مردم زمان حضرت علی(ع) این کار را کرده بودند، امیرالمؤمنین بیش از بیست سال خانه نشین نمی شد و اجرای احکام الهی تعطیل نمی گشت. جامعه نیاز زیادی به افراد شایسته و دلسوز به اسلام دارد و این موهبت را خداوند بزرگ نصیب ملت شهیدپرور ما نموده است. برای آخرت مخلصانه کار کنید تا در روز معاد خجل و شرمنده نباشید. من برای جلب رضای خدا به جبهه آمدم و قصد دیگری نداشتم؛ لذا از هیچ کس و هیچ ارگانی چشم داشتی ندارم. از همه فامیل و آشنایان و خانواده ام می خواهم مرا حلال کنند و برایم از خدا طلب مغفرت و آمرزش نمایند و در شهادتم صبور باشند. سنگرها -مخصوصاً سنگر مقدس نماز جمعه و جماعات- را خالی نگذارید و به خانواده های معظم شهدا سر بزنید و از آن ها دلجویی کنید، که آن ها بیش از نیاز مادی، به محبت خواهران و برادران حزب الله نیازمندند. با منافقین و دورویان به طور جدّی برخورد کنید و با زبان بی زبانی به بی تفاوت های جامعه بفهمانید که راهشان اشتباه است.۱ (۱۳۹۹۸۷۸) محمدعلی سلطانی ۱۴/۱۰/۱۳۶۴