شهید، سهراب عسگری: حال که بدن های ما برای مُردن آفریده شده است؛ پس چه بهتر که این مرگ در راه خدا باشد. بدانید که آگاهانه و با اختیار و انتخاب خود قدم در این راه گذاشتم و از آن زمان این راه را در زندگی انتخاب کردم و هر روز که از عُمرَم می گذرد، موفق تر و پُربارتر در زندگی گام برمی دارم؛ لذا اگر توفیق پیدا کردم و سعادت نصیبم شد و توانستم رستگار و در این راه شهید شوم، هیچ کس مسؤول مرگ و شهادتم نیست. مرگ در راه وطن دامادی است. اى وطن! امروز دامادم کن. قسم به اشک مادران، قسم به خون شهیدان، قسم به نماز شب‏ هاى رهبران، قسم به ناله‏ هاى یتیمان و قسم به آخرین نَفَس و آخرین تپش قلب و آخرین قطره ی خون و آخرین فشنگمان، مى‏ جنگیم و عهد خود را با خدایمان نمى‏ شکنیم. (۱۵۱۸۷۲۱) سهراب عسگری جبهه بستان؛ ۲۷/۱۰/۶۰