متن وصیت‏نامه شهید محمد حنیفه احمدى بسم الله الرحمن الرحیم «ربنا افرغ علینا صبرا وثبت اقدامنا وانصرنا على القوم الکافرین»سوره بقره، آیه ۲۵ اول: درود فراوان، به ولیعصر ـ ارواحنا له‏الفداـ و نایب بر حقش، حضرت امام خمینى و ملت شهیدپرور ایران، سلام گرم و خالصانه بر شهیدان گلگون کفن کربلاى حسینى و کربلاى خونبار خمینى. ضمن عرض سلام و معذرت خواهى از کلیه خواهران و برادرانى که مى‏خواهم وقت شریفتان را بگیرم، سخنانى چند با شما دارم، با شما آینده‏سازان جهان اسلام. اول اینکه امام، آن قلب تپنده اسلام و مسلمین را تنها نگذارید و قلب پرمهرش را نیازارید و این را بدانید که اگر امام از ما ناراحت باشد، خدا و رسولش از ما ناراحتند؛ ائمه اطهار از ما ناراحتند؛ بطور کلى اسلام مظلوم از ما ناراحت است. و اگر تمامى اینان از ما ناراحت باشند، ما مرتد بوده و آتش جهنم و عذاب الهى در انتظار ماست. زیرا او بود که ما را از شکنجه طاغوت نجات داد و او بود که ابراهیم‏وار بت‏ها را شکست و هم او بود که مانند جد بزرگوارش، حسین(ع) بر یزیدیان تاخت و باز هم او بود که کفر پیشگان را به زباله‏دان کثیف تاریخ و مردابهاى طاغوت پرت کرد. آرى، نباید امام را تنها گذاشت. از این ناراحت نباشید که فرزندتان به وسیله گلوله‏هاى مزدوران صدام آمریکایى تکه‏تکه مى‏شوند، چون با خون همین عزیزان است که نهال اسلام روز به روز رشدش بیشتر مى‏شود. ما باید فریاد بزنیم : اى مزدوران جیره‏خوار در ظلمت فرو رفته! بر ما بتازید اى مزدوران افلقى صفت، قلبهاى ما را نشانه بروید. و اى تانکهاى آمریکایى در دست صدام! ویران کنید خاک ما را. و اى کفر پیشگان! بامیگها و هواپیماهایتان بر سر ملت ما بمب بریزید، حق دارید! براى اینکه این ملت، خط و شعارشان «نه شرقى و نه غربى» است. بدانید که این ملت را خدا تأیید کرده است. دوم: سخنى که خواستم به سمعتان برسانم، این است که خدا را شکر، ابوالفضل، آن شهید کربلاى عرب از من راضى شد. براى اینکه تا توانستم از خون مقدسش دفاع کرده و این را وظیفه شرعى خود دانستم. خدا را شکر، خدا را شکر اسلامى که در بین ما به جوخه اعدام سپرده شده بود و در واقع به تاریخ اسلام خیانت شده بود، با کوشش و تلاش و دادن شهیدها و مجروح‏ها و معلول‏ها زیانهاى گذشته جبران گردیده، باید از خداوند طلب آمرزش کنیم. سوم: سخنى چند با پدر و مادرم: پدر و مادر عزیز و اهل خانواده محترم! براى من گریه نکنید چون کسى نبود که براى سرورم حسین(ع) مجلس ختمى بگیرد، برایم مجلس ختم بگیرید براى مظلوم کربلا گریه کنید. از شما تقاضا دارم چون خانواده ابوالفضل احمدى بردبار و صبور باشید. چهارم: از برادرانم مى‏خواهم که حسین(ع) وار امور را بگذرانند. پنجم: از خواهرانم مى‏خواهم که زینب(س) وار پیام خون شهیدان را به گوش جهانیان برسانند. در پایان از همه مى‏خواهم امام را تنها نگذاشته و به فرامینش لبیک بگویید. لبیک امام! لبیک امام! لبیک امام! از کلیه برادران و خواهران عاجزانه تقاضا دارم که اگر من نسبت به کسى مرتکب خلاف شرعى شدم، مرا ببخشید. اشهدان لااله الالله واشهدان محمد رسول الله و اشهدان على ولى‏الله واشهدان خمینى نایب المهدى. والسلام محمد حنیفه احمدى، ۸/۲/۶۱، آبادان