شهید، اسدالله نجارپور: من، این چند سطر را به عنوان وصیت نامه به خانواده ام تقدیم می دارم. اول، سخنی با مادرم دارم؛ مادر عزیز! مرا ببخش که هرگز نتوانستم فرزندی شایسته برایت باشم؛ آن چه به من دادی، بهایی بس گران دارد و منْ توان جبران آن را ندارم. مادر جان! تو خوب می دانی که بعثیان کافر در کشور ما چه جنایات زیادی مرتکب شدند و در سراسر جبهه ها، نشانه های ظلم و ستم این از خدا بی خبران آشکار می باشد. مادر جان! اینک که من در جبهه هستم (چه در خط مقدم و چه موقع حمله) اگر خداوند شهادت را نصیبم نمود، تو خوشحال باش که خداوند تو را به عنوان مادر شهید برگزیده است؛ البته مادر عزیزم! می دانم به خاطر آرامش قلبت گریه خواهی کرد! (۱۷۷۵۹۹۵)