شهید، محمد اصلی تبریزى: با نام آن که هست کننده ی کائنات است. با نام او که فریادرس مظلومان است. با نام او که مطمئن کننده ی قلوب است. با نام او که انسان را لباس حیات پوشاند و رسالتى عظیم بر دوشش افکند؛ رسالتى که کوهها و دریاها از پذیرفتن آن سر باز زدند و انسان قامت برافراشت تا این رسالت عظیم و عُظمى را به انجام برساند. رسالتِ بزرگ زیستن و مردانه زیستن و رسالتِ رفتن به سوى عشق، رسالتِ گام برداشتن در طریق حق و رسالتِ پیوستن به خورشید رسالت، ایمان، ایثار و شجاعت. آرى انسان پذیرفت و باید تا آخر این وظیفه را به پایان برساند. امروز، اسلام بیش از هر چیز به مقاومت و پایدارى نیازمند است. امروز، اسلام پس از هزاران سال تجدید حیات پیدا کرده است و حیات او در جهاد، استمرار پیدا می کند. امروز ما هستیم که باید به مسؤولیت هاى خطیر خویش عمل کنیم؛ مسؤولیتى بس عظیم که بر دوشمان نهاده اند. امروز، فریاد استقامت در جبهه ها معنا پیدا کرده است و در این برهه از زمان که نور خدا، عشق خدا، صداى خدا، حجت خدا و دست خدا در جبهه ها نمایان است، بر من و توى مسلمان واجب است که به میعادگاه عاشقان حسینى و زاهدان شب و شیران روز بشتابیم و به نداى اسلام عزیز و امام بزرگوار لبیک بگوییم و سلاح به زمین افتاده ی برادر مسلمان خود را برداریم و با او میثاق ببندیم و چه زیباست در این راه جان دادن! یک جان سپردن چیست؟! اى کاش دَه ها جان داشتم و در این راه فدا مى کردم. اى عزیزان! بعد از من موظفید که همواره به فکر خدا باشید. کارهایتان را براى خدا و رضاى او انجام دهید. همواره خواهان پیروزى اهداف امام بزرگواران باشید و همواره در صحنه حضور داشته باشید تا -ان شاء الله- این انقلاب را به دست صاحب اصلی اش بسپارید. خدمت پدر و مادر گرامى و مهربانم، امیدوارم که خداوند به شما صبر عطا بفرماید. از این که خداوند باز به شما لطف کرد و امتیازى دیگر بر امتیازات شما افزود، تبریک عرض مى کنم و ان شاء الله که شما شکرگزار این نعمت بزرگ، به درگاه خداوند منان باشید.۱ (۱۰۵۳۳۴۳)