شهید، حشمت الله فتاحیان: خدایا! من جز تو کسی را ندارم؛ از گناهانم بگذر. خدایا! مرا با عفو خود از این دنیا ببر. خدایا! مرا ببخش، که اگر نبخشی، جای من در جهنم خواهد بود. مبارک باد بر آن هایی که زندگیشان ذکر خدا، مرگشان در راه خدا و راهشان راه خدا است. ای برادرهای عزیزم! شما در طفولیت به فکر بازی، در جوانی مغرور و در پیری عاجزید؛ پس کِی می خواهید خدای مهربان را بپرستید؟ برادرها! با این زبان و با این قلم می خواهم به شما وصیتی بکنم و بگویم: آگاه باشید که از علما و روحانیون -که الآن آنها پرچم اسلام و توحید را در دست دارند- واجب است حمایت و از آنها پیروی کنید؛ چون آنها هستند که در همه جا -در جبهه ها، در خط مقدم و در مسجدها- حاضر هستند و حتی در جاهایی که ما هرگز جرأت نمی کنیم در آن جا باشیم؛ ولی آنها با تمام جرأت، قدرت و شهامت به پیش می روند. همسر دلسوزم! حجاب تو آغشته به خون من است و من می دانم که تو با حجاب تر از این هستی که من وصیت کنم. بدان که حجاب تو سلاح من است. اگر تو خواستی سلاحم را برگیری، بدان که حجاب تو سلاح من است. فرزندمان فاطمه را -که یادگار من است- خوب تربیت کن و او را با تربیت اسلامی خوب بار بیاور. (۱۵۵۳۶۷۶) حشمت الله فتاحیان (ابو فاطمه)