شهید، حاج على خمسه‏ : اینک، امت اسلامى ایران خود را با راهیان کربلا و سپاه محمد (ص) در جبهه‏ هاى نور علیه ظلمت آماده و مهیا مى‏ کند و به عنوان آخرین عملیات سرنوشت ساز جنگ، مى‏رود تا راه را براى پیروزى نهایى و حاکمیت اسلام در منطقه و جهان هموار سازد. امت حزب ‏اللّه و شهیدپرور ایران همه چیز را بر مبناى اسلام و ارزش هاى متعالى آن ارزیابى مى‏ کند و با فدا و هدیه کردن جان -که شیرین‏ تر از همه چیز براى انسان مى‏ باشد- و نیز با هدیه کردن مال خویش -که آن را با هزاران رنج و زحمت به دست آورده است- و هم چنین با دردها و رنج‏ هایى -که در راه خدا و اسلام متحمل شده است- با خداى خود معامله و تجارتى پُرسود و معنوى کرده است که رهایى از عذاب دردناک و آمرزش گناهان و بهشت پُرنعمت و شهادت حاصل آن می باشد و این فوز عظیم، نصرت خداوند و فتح و پیروزى در ازاى آن است. چنان چه در قرآن کریم، سوره صف، آیه ۱۴ خداى متعال مى‏ فرماید: «یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ یُدْخِلْکُمْ جَنّاتٍ تَجری مِنْ تَحْتِهَا الآنهارُ وَ مَساکِنَ طَیَّبةً فی جَنّاتِ عَدْنٍ ذلِکَ الفُوزُ العَظیمُ»؛ پس باید حسین ‏وار پا در عرصه ی جهاد در راه خدا نهاد و هر زمان را عاشورا و هر مکان را کربلا دانست و مرگ در راه خدا را سعادت و زندگى در سایه ی ظلم را عین نکبت و شقاوت تصور کرد؛ باید براى آزادى سرزمین مقدس اسلامى عراق و قدس عزیز از وطن و دیار خود هجرت کرد؛ باید در راه خدا، با کوتاه کردن دست ظالمان از کشورهاى اسلامى، جهاد کرد و به احد واحد دست یافت. اکنون، جبهه‏ هاى حق علیه باطل، کعبه مشتاقان به اللّه و وعده ‏گاه راهیان کربلاى حسین(ع) و سپاهیان محمد (ص) است. آن جا مدرسه و دانشگاه عشق و مکتب عرفان و تجلى‏گاه ایثار و ایمان است و این جبهه‏ هاى نور علیه ظلمت نزدیک‏ترین مقام به پیامبر (ص) و على(ع) و حسین(ع) و امام عصر (عج) -بقیّت الله الاعظم- است و نیز تجلى‏ گاه ایمان و اخلاص و عبودیت خداست. اى کاش، خفتگان و سیاه دلان و آلودگان به مادیات دنیوى چند روزه و اسیران هواى نفس، به خود مى ‏آمدند و توفیق پیدا مى ‏کردند که از نزدیک با فضاى ملکوتى جبهه ‏هاى نور و معنویت رزمندگان اسلام آشنا شوند؛ بنابراین اى ملت حزب ‏اللّه و فداکار و مجاهد فى سبیل اللّه! باید بشتابید و به هر جا که جهل است، بروید و آن را بزُدایید و به جاى آن به مردم، آگاهى و تکامل ببخشید؛ به سوى هر منطقه ‏اى که مَردمش دچار بحران فکرى و هماهنگى سیاسى نیستند، بروید و آن جا را آراسته سازید؛ به سرزمینى که اهلش به ظلم و خفقان، مُبتلا مى‏ باشند بروید، تا به جایش قسط و آزادى را برقرار و انسان ها و توده ‏هاى مردم را از بندگى و بردگى خودکامگان رها کنید.۱ (۱۲۷۶۲۵۸)