شهید، علی خلج: من -هم چون دیگر رزمندگان اسلام- بر خود وظیفه و اطاعت از فرمان امام امت دانستم که برای دفاع از دین اسلام، میهن، ناموس، عزت، شرف و برای جهاد فی سبیل الله و مبارزه با شرق و غرب -که دشمن قسم خورده ی اسلام و قرآن هستند- با فداکردن جان خود، دست آن ها را کوتاه گردانم. من، شهادت را تولد می دانم؛ چون شهادت، برای مؤمنان، پُلی است از خرابه های دنیا به زیبایی های ملکوت اعلای آخرت؛ ولی برای کافران، پُلی است از زیبایی های دنیا به خرابه های آخرت. انسان، نباید آخرت را فدای دنیا نماید؛ بلکه دنیا را فدای آخرت بنماید. خانه ی اصلی ما آخرت می باشد. بله! شهادت، برای من بهتر از دامادشدن است. خداوندا! کاش هزاران جان داشتم و فدای دین تو کرده، به ندای «هل من ناصر ینصرنی؟» امام حسین(ع) پاسخ می دادم که در خطبه ی عاشورا فرمود: «هیهآت من الذله»؛ هرگز زیر بار ظلم نخواهم رفت. آری! من هم پیرو امام حسین(ع) هستم و می گویم: «هیهآت من الذله»؛ هرگز زیر بار ظلم و ستم نخواهم رفت، آن هم ظلم و ستمی که همراه با فحشا و عیش و نوش دنیاپرستان باشد!... هرگز! هرگز! هرگز! من، از خانواده ی خود و از تمام فامیل ها، دوستان و آشنایان می خواهم، ایمان و تقوای خود را حفظ کنند. با نفس اَمّاره -که جهاد اکبر می باشد- مبارزه کنند و نمازشان را با حضور قلب بخوانند و خوف و رجا را در قلب خود جای دهند و با دو بال ایمان و عمل پرواز کنند و اوج بگیرند، تا رستگار شوند. خداوندا! دو روز پیش از شهادت حالم را دگرگون ساز. خداوندا! آخرین لحظات عُمرم را دیدار با امام حسین(ع) و صاحب زمان (عج) بگردان. من، از تمام بانوان و دختران مؤمن، عاجزانه تقاضا دارم که حجاب خود را حفظ کنند؛ حفظ حجاب آنها مُشتی محکم است به دهان عیش و نوش طلبان و -خدای ناکرده- حفظ نکردن آن خیانت است به خون شهدای راه حق. شما بدانید که شهدا برای حفظ ناموس، دین اسلام و قرآن کریم، جان خود را فدا می سازند. خداوندا! تا شهادت می جنگم.۱ (۱۲۷۳۰۹۸) علی خلج ۹/۱۰/۱۳۶۴

ای مادر مهربانم! از بابت ما هیچ ناراحت نباش، به خدا قسم جای ما خیلی خوب است. حالا که به جبهه آمده ایم، دیگر غمی نداریم، چون اینجا همه ی کار ها دست خداست و من امیدوارم هیچ ناراحت نباشی و برای رزمندگان و امام امت دعا کنی. مادرم! هر وقت دلت غمگین شد، وضو بگیر و نماز به پا دار، زیرا که یاد خدا دلهارا آرام می کند. شهید علی خلج/ ۱۳/۱۱/۱۳۶۴