شهید، درویش علی مصطفوی: این جانب علی مصطفوی، بنا بر وظیفه ی شرعی بر خود لازم دیدم که به صدای حق طلبانه ی امام امت و ندای «هل من ناصرٍ ینصرنی؟» حسین زمان، خمینی کبیر لبیک گویم و جانْ برکف و آماده، برای دفاع از اسلام و قرآن، به جنگ کفر جهانی روانه شوم، که اگر در این راه سعادت مرا یاری کرد و شهادت -این آروزی دیرینه- مرا در بَر گرفت و در التزام رکاب امام امت به دیدار خدای خود شتافتم، برای من ابداً ناراحت نباشید. فرزندان عزیز من! این نصیحت مرا گوش کنید و آن را نصب العین خود قرار دهید: «مبادا از اوامر رهبر انقلاب، امام خمینی سرپیچی کنید و مرا در قبر رنج دهید!» دوست دارم وقتی جنازه ی خونین من به وطن بازگشت، ناراحت نشوید و فرزندانم را لباس نو بپوشانید و برای من جشن شهادت بگیرید و تا می توانید برای من گریه نکنید و اگر هم گریه کردید، به یاد امام حسین(ع) و سایر شهدا باشد؛ -ان شاء الله.۱ (۱۷۰۷۷۳۰) علی مصطفوی؛ سنگرهای آبادان ۱۲/۰۲/۱۳۶۱