شهید، محمدحسین دانشگرنژاد: این جانب، با علاقه و خواسته ی خودم به خدمت مقدس سربازی آمده ام. دشمنان خیال نکنند که با اجبار و زور به خدمت آمده ام؛ چرا که وظیفه ی هر انسانی است که برای دفاع از کشور و دینش مبارزه کند. برای من ننگ و ذلت بود که در خانه بمانم، در حالی که دشمنان، کشور عزیز مرا ویران می کنند. ای خاک مقدس! که بُوَد نام تو ایران؛ فاسد شود آن خون که به پای تو نریزد. الآن ما، در جبهه ی گیلان غرب و با مزدوران عراقی در حال مبارزه ایم و قرار است حمله ای در این منطقه صورت گیرد که گروهان ما هم در آن شرکت دارد. پدر و مادر عزیزم! اگر در این مدت -که زحمت من را کشیدید- ناراحتی دیدید، به بزرگی خودتان ببخشید؛ چرا که تا خدا نخواهد، هیچ چیزی و هیچ کاری انجام نمیگیرد و اگر شهید شدم بدانید خواست خداست و شما هم باید افتخار کنید. اگر تیغ عالم بجنبد ز جا / نَبٌرَّد رگی تا نخواهد خدا.۱ (۱۲۸۷۳۱۴) ساعت ۵/۹ شب ۲۸/۰۶/۱۳۶۰ محمدحسین دانشگرنژاد