شهید، پناه علی رفیعی: وصیت نامه این جانب پناه علی رفیعی، فرزند نادعلی، دارنده شماره شناسنامه ۳۵۳، صادره از قزوین؛ وصی خود قرار دادم پدرم، نادعلی رفیعی؛ محل دفن کرج، گلزار شهدای امامزاده محمد؛ نماز وحشت در صورت امکان بخوانید؛ مراسم در حد معمول گرفته شود و دو ماه نماز استیجاری و بیست روز هم روزه بجا آورید. مظالم العباد: ۵۰۰ تومان و کفارات: ۵۰۰ تومان پرداخت شود. دوازده هزار تومان طلای همسرم به نام زهرا کردی را فروخته و موتور خریدم؛ هشت هزار تومان کفاره روزه های نگرفته زمان سربازی؛ سه هزار تومان به همکارم داود دهقان -که همسایه منزل ما می باشد- و شش هزار تومان پول دستبند طلا که بنده فروخته ام؛ کلیه موارد بالا در ارتباط با بدهکاری های بنده است که به صاحبانش پرداخت شود. به فرزندانم سفارش می کنم: به هیچ وجه از خط امام امت، خمینی بت شکن، روح خدا، فرمانده کل قوا، بدور نباشند و تا جان در بدن دارند، از امام و خط امام، حمایت کنند؛ چون خیر و صلاح در این است. در مراحل سخت، بیانات امام را به جان و دل گوش دهند و به کار گیرند؛ همان طوری که حقیر و همکارانم در راه دفاع از اسلام و قرآن و امام به شهادت رسیدیم، دنباله روی خط ما باشند. سخنی با همسرم؛ باید عرض کنم که نسبت به شریک زندگی خود -یعنی عیالم- زهرا کردی، در طول زندگی مان هیچ گونه بدی از او ندیدم. بعد از شهادت من اختیار دارد در منزل با بچه ها زندگی و یا این که رفته و برای خودش شریک زندگی انتخاب کند. ...و سخنی با پدر و مادرم؛ خدمت پدر و مادر مهربانم سلام عرض می کنم. می دانم که گناه کارم؛ اما امیدوارم مرا ببخشید. خواهشم از شما این است: رفتارتان نسبت به بچه هایم سعید، وحید، حمید، سمیه و فاطمه خدایی باشد؛ چون عزیزانم دیگر محبت این حقیر را بالای سر خود ندارند. هیچ اختلافی بین فرزندان و عیالم ایجاد نکنید و تا می توانید به آن ها محبت کنید تا خداوند از شما راضی باشد. با نوشتن این وصیت نامه، تمامی وصیت نامه های قبلی من باطل میشود.۱ (۱۳۴۷۶۵۸) پناه علی رفیعی ۲۷/۱۱/۱۳۶۵