شهید، غلامحسین برکابى: این، دمى است که باید على گونه گردید. سفرى است که باید به پایان برسد؛ پس چرا و به کدام دلیل پایانمان همانند على(ع) و حسین(ع) شهادت نباشد؟ آرى! چرا زندگى ننگین و زودگذر را، بر مرگ سرخ ترجیح دهیم؟ بله! شهادت یک انتخاب است؛ نه یک اتفاق. شهید، انتخاب مى‏ کند؛ شهید، آزمایش مى‏ شود و امتحان مى‏ دهد. خداى تبارک و تعالى به انسان آزادى داده است تا انتخاب کند: رضاى الهى یا رضاى شیطانى؛ سعادت یا فلاکت؛ رضاى خداوندى یا غضب خداوندى؛ شهادت در راه خدا و یا مُردن در بستر مرگ. مسلمین! بدانید و به هم بگویید، اجبارى در کار من نبوده است؛ بلکه با آگاهى کامل و هدف مشخص، پاى در میدان آزمایش نهادم و شعار «لا اله الا الله و محمد رسول الله»(ص) را به مرحله ی عمل درآورم و حال آنقدر مى‏ جنگم که جانم را فداى او کنم تا از من راضى شود. در زیر بار سنگین گناهان مانده ‏ام و به هر سو تفکر مى‏ کنم و به هر راهى مى‏ روم، شیطان را مى‏ بینم؛ اما اگر خدا بخواهد فقط با یک راه، آن هم راه خمینى و راه الله، آغاز مى‏ کنم. جهاد، در راه او را شروع کرده تا چنانچه شایستگى قُرب به او را داشته باشم، دعوتش را لبیک می گویم و امید دارم، چنانچه این جسم متحرک، در راه خدا بمیرد، تولدى دیگر، برایم حاصل ‏آید که این تولد دوباره، باشکوه و غرورانگیز است. خداوندا! اینگونه زیستن در راه خود و اسلام و قرآن را از من پذیرا باش. از شما مسلمانان مى‏ خواهم که امام را تنها نگذارید و از این سنگر آزادى و عدالت، حمایت کنید و حامى مستضعفان باشید. دست در دست هم با وحدتى آهنین و قدم هاى ثابت برخیزید و امر جهاد را به جاى آورید و از جنگ و شهادت نهراسید. بر شیطان هاى غرب و شرق و اسراییل خیانتکار، بشورید و دست این خون آشامان را از سر کشورهاى اسلامى کوتاه کنید و راه را براى رسیدن به قدس عزیز، هموار سازید. همان طورى که مى ‏دانید، بنا به فرموده ی امام عزیزمان، «ما براى خاک نمى‏ جنگیم؛ بلکه براى اسلام مى‏ جنگیم و باید اسلام را به تمام جهان صادر کنیم.» سعى کنید فضایل اخلاقى را کسب کرده، رذایل اخلاقى را از خود دور کنید. ۱ (۱۱۱۵۱۳۴) ...و من الله التوفیق ۱۷/۵/۶۱ غلامحسین برکابى