شهید، پاپور غفاری: سلام به تمام مسلمین و مؤمنین، شهدای به خون خفته و کسانی که در راه خدا جهاد می کنند؛ که الحق پیروزند. اکنون که من به فرمان حسین زمان، خمینی کبیر، برای سرنگونی رژیم دست نشانده ی بعث عراق و برقراری حکومت عدل اسلامی بر جهاد و مبارزه با کفار بعثی برخاسته ام، از خدا می خواهم توفیق و پیروزی در این راه را به من عنایت کند و مرا با عنایات خودش مورد رحمت قرار دهد و از گناهانم بگذرد و با رحمت و مهربانی با من رفتار کند و چنانچه بخواهد با عدلش با من رفتار کند، وای بر من! امیدم به خدای یکتاست و خدا را شُکر می کنم که قدری مهلتم داد تا اسلام واقعی را بشناسم و در خاموشی و جهل از دنیا نروم. خدایا! من در دل سنگر و با تو و با حسین(ع) تو پیمان می بندم و می گویم: ای حسین جان، ای سالار شهیدان و سرور آزادگان که خودت و یارانت را در راه اسلام فدا کردی! ما رزمندگان جبهه های جنگ نبرد حق علیه باطل نیز پیام «هل من ناصرٍ ینصرنی؟» تو را از زبان گویای رهبر عزیزمان شنیدیم و به آن لبیک گفتیم و اینک به کربلای ایران آمده ایم تا عاشورایی دیگر بیافرینیم و با خون مطهرت پیمان ببندیم که «تا خون در رگ ماست/ خمینی رهبر ماست» و دست از یاری ات برنداریم و زیر بار ذلت نرویم. ای حسین جان! اگر تو برای احقاق دین جدّت حضرت محمد(ص) شمشیرها را بر بدنت پذیرفتی، ما نیز اکنون -که رهبرمان بقای اسلام را به پیروزی در این جنگ دانسته است- با تمام وجود به استقبال شهادت می رویم تا آرمان مقدس تو و تمام انبیا و اولیا را -که برقراری حکومت اسلام است- تحقق بخشیم؛ -ان شاء الله. اکنون که این وصیت نامه را برای شما می نویسم در سرپل ذهاب هستم. ای پدر و مادرم! اگر من شهید شدم، به فکر من نباشید؛ به فکر خدا باشید. امام را دعا کنید و دست از این حسین زمان بر ندارید و تا روزی که زنده هستید، برای من گریه نکنید که دشمن شاد شود و اگر خواسته باشید برای من گریه کنید، در جایی گریه کنید که شما باشید و خدای خود. توصیه به همه ی اهل خانواده، خواهران و برادرم؛ به فکر من و به فکر دنیا نباشید و بدانید این امام بود که ما را از خواب بیدار کرد و انسانیت را دوباره برگرداند. این آزادی و افتخاری که ما امروز به دست آوردیم -که هم در دنیا و هم در آخرت سرافرازیم- از برکت قرآن و اسلام و خون شهدای این انقلاب است؛ سعی کنید این را از دست ندهید و فراموش نکنید که دنیا به آخر می رسد. کوشش کنید و برای این سفر توشه بردارید و از دعا برای ظهور حضرت مهدی(عج) و سلامتی رهبر غفلت نکنید. ...و توصیه ای هم به برادران دینی ام؛ هرگز دین را به دنیا نفروشید و آخرت را فدای هوس و شهوت نکنید و برای آنچه نمی دانید، لب فرو بندید و تا ضرورت ایجاب نکند، سخن مگویید و هر وقت در پیچ و خم زندگی وارد شدید، قدم واپس نگذارید و بی فکر دست به کاری نزنید که ممکن است سرانجام پشیمان شوید که دگر سودی ندارد و در مقابل ظلم و ستم خاموش ننشینید. با نابکاران -با دست و زبان- مخالفت و از شیوه ی بزرگان تابعیت و از منکرات -با کمال شهامت و دلیری- انتقاد و صبر کنید و بردبار و آهنین باشید و در کسب علم و حفظ دین بکوشید و با تمام سختی ها زندگی کنید، که خداوند بهترین حافظ و مهربان ترین برای شماست.۱ (۱۵۴۳۰۹۰) ما زنده به آنیم که آرام نگیریم/ موجیم که آسودگی ما عدم ماست پاپور غفاری ۱۸/۰۱/۱۳۵۹