شهید، عباس رجبعلى: پروردگارا! تو را سپاسگزارى مى کنم که ما را از ظلمت جهل و نادانى، بسوى نور و پاکى هدایت فرمودى. معشوق من! به تو پناه مى برم و تنها تو را مى پرستم و از تو یارى و کمک مى خواهم که در روز قیامت و آخرت، مرا یارى فرمایى. اى انسان! آیا به فکر فردایت هستى؟ آیا مى دانی که فردا به کجا خواهی رفت؟ آیا تا به حال فکر کرده ای از کجا آمده ای و به کجا خواهی رفت؟ آیا تا به حال فکر کرده ای براى چه به این دنیا آمده ای و در این دنیا براى آخرت چه باید بکنی؟ اى انسان! آیا تا به حال براى گناهانت فکر و توجه کرده ای؟ اى انسان دوپا؛ اى اشرف مخلوقات! آیا به فکر فردایت هستى؟ اى انسان! آیا به آن دنیایت فکر مى کنى که چه بر سرت خواهد آمد؟ پروردگارا! به تو پناه مى آورم و از تو براى آخرتم کمک مى خواهم. اى خداى بلند مرتبه که صاحب روز قیامت هستى و اى پروردگارى که در همه جا شاهد گناهان من هستى! من به تو پناه مى آورم. حال اى برادران و خواهران! من چند کلمه سخن با شما دارم. اى برادران من! اگر خبر شهادت مرا شنیدید، خوشحال باشید و به درگاه خداى خود شکرگذار باشید. اى برادران! مرگ حق است و همه ما باید امروز یا فردا برویم؛ پس چه باکى از مرگ است؟! اى خواهران و برادرانم! آیا مى دانید چه خوب است انسان در رختخواب نمیرد و بهتر است در جبهه حق علیه باطل بجنگد و در راه خدا شهید شود؟ پس کمی فکر کنید و ببینید که جاى شکرگزارى دارد یا نه؟ از برادرانم خواهش مى کنم جای ما دو تا برادر را خالى نگذارند. ...و اما اى خواهرانم! من امیدوارم زینب وار و مثل کوه استوار باشید و اگر سر قبر من آمدید، به یاد آن شهیدانى گریه کنید که بعضى از آنها یا مادر و یا خواهر ندارند. ...و اما همسر عزیزم! مى دانم که اگر خبر شهادت مرا بشنوى، کمى برایت مشکل است؛ اما به یاد اهل بیت حسین(ع) باش. امیدوارم در این دنیا و آن دنیا زندگى خوشى داشته باشی و فرزندمان را زینب وار تربیت و خوب از او مراقبت کنی، که در آینده از خون شهیدان خوب پاسدارى کند و اگر فرزند من بزرگ شد، سلام مرا به او برسان و بگو: پدر شما در راه خدا جنگید و در راه خدا شهید شد؛ کاملاً او را آگاه کن که پدرت براى چه رفت و براى چه کشته شد.۱ (۱۳۱۷۱۶۲) وصیت نامه اینجانب عباس رجبعلى عضو سپاه پاسداران قزوین ۲۱/۱۲/۶۳