شهید، ابراهیم نوروزی: پدر و مادر عزیزم! اول از شما تشکر و قدردانی می کنم، که مرا به این راه -یعنی اسلام- کشاندید، که امید است خداوند جزای خیر به شما عطا فرماید و دیگر، از امام امت، خمینی بت شکن تشکر می کنم، که در این کشورْ انقلاب اسلامی را به وجود آورد، تا ما بتوانیم اسلام را بیشتر و بهتر بشناسیم. ...و دیگر این که در زندگی و سختی های آن، صبور و شکیبا باشید، تا حوادث زندگیِ دو روزه یِ دنیا شما را سُست و ناسازگار نکند. در مرگ من، دشمنان اسلام را شاد نکنید؛ چون من هم این راه را خودم انتخاب کردم و خودم مایل به حضور در این راه و شهادت در راه خدا بودم. ...و از خواهرم می خواهم مانند زینب(س) صبر کند و گریه نکند و از برادرانم نیز می خواهم -بعد از من- این راه را ادامه دهند و مردم را تشویق کنند تا به جبهه بیایند. من دوست ندارم جنازه ام به عقب برگردد؛ چون چیزی را به کسی می دهند، پس نمی گیرند و من هم می خواهم این جانِ ناقابل را به خداوند متعال -که در واقع صاحب آن، اوست- بدهم و آن را پس نمی گیریم؛ ولی اگر جنازه ی مرا به پشت جبهه آوردند، در همان مکان دفن کنید. ...و از برادرانم می خواهم حتماً به جبهه بیایند و راه مرا ادامه و دولت اسلامی را یاری دهند و با کمک و شرکت در جبهه، دشمنان اسلام را نابود کنند؛ حتی به پدرم نیز توصیه می کنم به جبهه بیاید. (۱۷۹۷۱۴۴) ابراهیم نوروزی ۲۰/۱۲/۱۳۶۳