شهید، محمدباقر حاجى یوسفى: خدایا! تو مى‏ دانى قلمى که به دستم مى‏ چرخد، فقط به خاطر رضاى تو است. تو را در همه جا و در همه حال و در تمام فکرهایم مى ‏خواهم. خدایا! آن چنان قدرتى به من عطا کن تا در مقابل سختى‏ ها و رنج ها ایستادگى کرده، مو به مو، دستورات رهبرم را اجرا نموده، از اسلام، دین، مکتب و وطنم دفاع کنم. خدایا! عاجزانه از تو مى‏ خواهم که رهبر بزرگ اسلام و امید مستضعفان جهان را -که همانا غیر از امام خمینى نمى‏ تواند باشد- تا انقلاب حضرت مهدى (عج) و در کنار آن حضرت، نگهدارى. خدایا! ما را در این راه -که راه حسین(ع) و جدش حضرت محمد(ص) هست- یارى کن. خدایا! ما را یارى کن -تا خون در بدن داریم- در مقابل کافران ایستادگى کرده، از حریم اسلام عزیز دفاع نماییم. خدایا! پدران و مادرانى که جوانانشان را در راه اسلام داده ‏اند با شهداى صدر اسلام محشور فرما. سلام مرا به مادرم رسانیده و بگویید که من فقط براى حفظ قرآن و اسلام با کافران جنگیده ‏ام و چنانچه شهید شدم، به هدفم رسیده ‏ام. از پدر، مادر، خواهران و برادرانم مى‏ خواهم که در شهادت من گریه نکنند؛ چون مى‏ دانید که مرگ حق است، پس چه بهتر این مُردن در راه حفظ سنت و پاسدارى از حریم خاک وطن باشد و بدانید که خداوند دیدارش را به شهدا وعده فرموده است. در آخر از همه حلالیت طلبیده... مرا ببخشید که اخلاقم تند بود!۱ (۱۲۱۶۰۷۸) محمدباقر حاجى یوسفى ‏