شهید،کرمعلی ربّانی: وصیت نامه من به پدر و مادر و برادران و خواهرانم؛ همیشه در زندگانی به یاد خدا باشید و از خاندان عصمت و طهارت فاصله نگیرید. من از همسر گرامی ام می خواهم بنده را ببخشد و از گناه من بگذرد و از خدای بزرگ برایم طلب عفو و رحمت نماید. امیدوارم خداوند اجر کارهای تان را بدهد. از شما می خواهم –بچه های عزیزمان- فرشته و مهدیه را تربیت اسلامی کرده و طوری آنان را تربیت کنید که برای اسلام و مسلمین مفید باشند تا تو هم دینت را نسبت به خدا و به آن ها ادا کرده باشی. اگر سعادت شهادت نصیب من شد، به همگی شما توصیه می کنم: شاید اتفاقی بیفتد و حتی جنازه من به دست شما نرسد؛ اما برایم اصلاً ناراحت نباشید و مقاومت و صبر و استقامت از خود نشان دهید. اگر من به شهادت رسیدم امیدوارم تمام گناهکاران و خطاکاران توبه کنند که رحمت خدا وسیع است؛ اگر توبه کنند بسوی او می روند و او هم با آغوش باز از آنان -با بهترین نعمت ها- پذیرایی خواهد کرد و راه شان را نشان خواهد داد. همچنین به تمام برادران و هم رزمان سفارش می کنم که جای خالی شهدا را در پایگاه بسیج و دیگر مکان ها، پر کنند.۱ (۱۳۱۵۲۳۳) کرمعلی ربّانی ۱۲/۱۱/۱۳۶۴