شهید، امیر جوادی: پروردگارا! تو را ستایش می کنم و به وحدانیت تو و رسالت پیامبر تو شهادت می دهم و تو را هزاران بار شکر می کنم که مرا در این برهه از زمان و در این مکان مقدس به دنیا آورده ای و از پیروان امام عزیزمان قراردادی و حُب پیامبر اکرم (ص) و خاندانش و بُغض دشمنان ایشان را در دلم قراردادی. بارالها! معبودا! جان ناقابل مرا بگیر و بر لحظه لحظه عمر با ارزش اماممان تا زمان ظهور عصاره ی خلقت و منجی بشریت، حجت بن الحسن العسکری (عج) -این آخرین ذخیره الهی- بیافزای. پروردگارا! تو را شکر می کنم که بر من منت نهادی و هدایتم فرمودی و دَرِ جهاد فی سبیل الله را به رویم گشودی. خدایا! مرا در یاری کردن دین خودت یاری کن. آری، خدایا! من از هیچ راه دیگری نمی توانستم به نحو احسن به این انقلاب خدمت کنم، به جز این‎که این جان ناقابلم را -که امانت تو در نزد من بود- در راهت فدا کنم تا مقبول واقع گردد. ای پدر و مادر من و ای دوستان و آشنایان و ای برادران و خواهران عزیزم! می دانم که امکان دارد از شهادت من ناراحت شوید؛ ولی این راهی است که باید همه ی ما بالاخره یک روزی را بپیماییم، پس چه بهتر که بهترین و ارزنده ترین طریق پیمودن آن، یعنی شهادت در راه خدا باشد. مگر نه این است که قرآن می فرماید: «هر کجا باشید، اگر چه در کاخ های بسیار محکم، مرگ شما را فرا می گیرد.» و در جای دیگر می فرماید: «و هیچکس جز به فرمان خدا نخواهد مُرد که اجل هر کس در لوح قضای خدا به وقت است و هر که برای متاع دنیا، بکوشد از دنیا، بهره مندش کرده و هر که برای ثواب آخرت سعی نماید از نعمت آخرت، برخوردارش گردانیم.» البته خداوند سپاسگزاران را اجر نیک و آسایش دنیا و بهشت آخرت خواهد داد. آری! جبهه، دنیای دیگری است؛ جبهه، عطر خون گرفته و خون مثل آفتاب می تابد و در آن سوی جبهه ها آدم هایی هستند که به دنبال رفاه و راحتی و داشتن زیادند. تفاوت مرگ در آنجا و مرگ در جبهه ها بسیار است؛ اینجا انسانها به هوای فداشدن می روند. تفاوت مرگ در آنجا و مرگ در جبهه، به قدر تفاوت از خود تا خداست. آری، مادر و پدر عزیز و آشنایان! اگر مرگ به دست خداست؛ پس دیگر ناراحتی معنا ندارد. ما را مرگ با عزتی فرا گرفته که مرگ خاصان خدا اینگونه است. خداوندا! پروردگارا! تو خود می دانی که ما چقدر مشتاق شهادت در راه تو هستیم و نیز می دانی که هدف ما شهادت نیست؛ بلکه پیروزی در راه توست و اگر توانستیم می کُشیم و اگر نتوانستیم کُشته می شویم و به هر حال پیروزی با ماست. خدایا! از تو می خواهم که این عمل مرا فقط در راه خودت به حساب آوری و از تو می خواهم که نیت پاک به من عطا فرمایی تا حقیقت عملم، فقط برای تو باشد.۱ (۱۱۹۷۲۰۱) امیر جوادی ۱۹/۸/۶۰