شهید، سیدمصطفی موسوی: پسرانم، سیدعلی، سیدمهدی و سیدنقی موسوی! بعد از من نگران نباشید و خدا را شُکر کنید و به حق دیگران دست درازی نکنید. با دشمنان انقلاب اسلامی ایران بجنگید، تا -شاید- بتوانیم دین اسلام را حفظ کنیم. به طور قاطع و جدّی نَفَس آن ها (دشمنان) را در سینه هاشان بگیرید، تا نتوانند کوچک ترین ضربه ای به ایران بزنند. پسرانم و نوه هایم! صریحاً می خواهم همان طور که من در جبهه برای اسلام و شما خدمت می کنم، شما هم خدمت کنید. خدای را شُکر می کنم که والدینم، اولادی صالح در دامن شان پرورش دادند، که الحمدلله چندین سال بعد و در سن ۶۰ سالگی توانستم برای انقلاب اسلامی فعالیت و در جبهه شرکت کنم؛ برای پدر و مادرم خُرسندم که سعادتمند شدم. فرزندانم! این راه را بعد از من ادامه دهید، تا از شما راضی شوم. من راضی نیستم بعد از مرگم گریه کنید و بر سر و سینه بکوبید. من راهم را آگاهانه انتخاب کردم و تا آخرین قطره ی خونم ایستادم و به یاری خداوند متعال از این به بعد هم خواهم ایستاد. ضمناً، پسرم سیدعلی! شماره ی پلاکی که به گردنم آویزان است، این شماره می باشد: (J ۳۷۹ - ۱۲۶ J - J) هر وقت مفقود گشتم، با این شماره پلاک به دنبال من بیایید و این شماره را گم نکنید، که بدون این شماره شما نمی توانید اثری از من بیابید.۱ (۱۷۳۲۸۴۷) حاج سیدمصطفی موسوی اهواز؛ ۱۳۶۱ شمسی، ۱۴۰۳ قمری