شهید، سیدعلى حسینى حسین آبادی: خدایا! مرا در مقابل امام بزرگ، شرمگین ‏مساز با یاد او جانم را، جان و دلم را در راهش و براى نصرت دینش و راه یافتن به بارگاه و مقام بزرگ شهیدان و سرور سالار شهدا حسین ‏بن ‏على(ع) و راه یافتن به منزل رضا و خشنودى اللّه و خون ناقابل آلوده به گناهان کبیره و صغیره ‏ام را هدیه به درگاه پاک او نمودم؛ باشد که روز جزا، فاطمه زهرا (س) شافع ما گردد و از آتش سوزناک و دردناک جهنم -که قهر خداست- نجات بخشد. خدایا! تو این سرباز کوچک امام زمان (عج) را قبول درگاهت بنما و شربت شیرین شهادت بر کام تلخ و سیاهم بچشان و در ظهور مولایم محشورم بگردان تا دوباره جانم را سر راهش به تو ببخشایم. خدایا! مرا ببخش و دست رد بر سینه ی سوزناکم مزن. مواظب امام عزیز و بزرگ باشید و او را تنها نگذارید و سخنانش را به جان و دل بپذیرید و با رأى خویش، گفته‏ هایش را تفسیر نکنید؛ چرا که ما هر چه داریم از اوست و از قیام بزرگ اوست، که با شناخت راه، دستمان را گرفت و از منجلاب گمراهى و تباهى به سوى نور و هدایت رهنمون ساخت. گوشهای تان را تیز کنید و به سخنان منافقین و اخلال‏گران گوش فرا ندهید و تقوا و پرهیزکارى را در رأس کارهای تان قرار دهید. ...و اما شما دانش ‏آموزان، که چند سالى در میان شما و همانند شما بودم! نیّات خود را خالص کنید که براى چه درس مى ‏خوانید و چه درسى مى‏ خوانید و براى که درس مى‏ خوانید و در راه چه هدفی مى‏ خواهید به کار ببندید؟ آیا در آخرت کمک حال هست یا نه؟ فردا، دست تان را مى‏ گیرد یا نه رهایتان مى‏ کند؟ خلاصه، شما امید فردایید! متقى و پرهیزکار باشید و فرهنگ غرب -چه از نظر لباس و غیره- را در مدارس راه ندهید و الگوى شیعه باشید. شما که خود را شیعه مى‏ دانید، فقط یک بُعدى نباشید؛ مگر جهاد جزو فروع دین نیست؟ چرا بعضى این قدر سست و بى‏ پایه هستید و یا فکرهاى دیگرى در سر مى ‏پرورانید که فردا مملکت ما متخصص مى ‏خواهد! ...و اما شما پدر و مادر عزیز! در طول عمرم، فرزند صالح و نیکویى براى شما نبودم و از دست تان کارهای تان را نگرفتم و خیلى موجب اذیت و آزارتان بودم؛ ان ‏شاء اللّه مرا مى‏ بخشید. از شما برادر و خواهرم حلالیت مى‏ طلبم. ان‏ شاء اللّه مرا می بخشید و کلام و هدفم را به گوش آنها -که بعد از من مى ‏آیند- خواهید رساند. آقا مرتضى! مواظب محمد آقا باش و به او هم اخلاق، قرآن، نماز و ادب در کنار کار بیاموز، که ان ‏شاء اللّه شخص مؤمن و فداکار خوبى براى جامعه خواهد شد و از همه ی فامیل‏ ها و اهل روستا -که قبلاً در آنجا بودم- برایم حلالیت بطلبید. پنج‏شنبه ۱۳/۶/۶۵؛ ساعت ۴ بعدازظهر در حال حرکت به سوى مقر تاکتیکى عملیات