شهید، محمدحسن بهشتى: خیلی دلم می خواست درسم را بخوانم و جبهه را نیز یاری کنم؛ ولی چون عشق به جبهه و عشق به یاری امامم بیشتر در دلم شعله ور بود طاقت نیاوردم و پای در راهی گذاردم که درسهای زیادتری را به من آموخت و مرا تعلیم داد که از مدرسه نیز برایم بهتر بود. هر چند که انسان اگر بهترین ذهن ها و فکرها را داشته باشد، ولی توجهات حضرت باری تعالی نباشد، نمی تواند گام از گام بردارد؛ اما ما هم ناامید نیستیم و به آن خوف و رجاء اعتقاد داریم. شاید خداوند توجهی کرد و این دل خاموش و قلب سیاه ما را روشن کرد. ..و اما به پدر و مادر عزیزم! امیدوارم که در کارهایتان موفق و در خدمت به اسلام و مسلمین پیشتاز و مفید و در پیشبرد این انقلاب عظیم نیز سهیم باشید. ...و تو ای برادرم! از روز واپسین حذر کن و به تنگنای گور و تیرگی راه و دوری مسافت بیندیش که در آن موقع ترازوی عدالت بیاویزند و کردار یکایک با آن بسنجند؛ پس در این دنیا بشنو و بدان و به کار ببند. برادرم! من دنیا را از خود طرد کرده ام و هر لحظه در انتظار روزی بزرگ به سر می برم. برادرم! این جوانی را با همه ی فریبندگی هایش واگذار که جوانی با همه دلربایی هایش چه زود جای خود را به پیری خواهد داد. ...و اما شما خواهرانم! که نسل آینده ایران را می سازید، بیشتر بکوشید و در جامعه بیشتر و بهتر حضور پیدا کنید تا با اخلاق و رفتار مردم بیشتر آشنا شوید. در درسهایتان دقّت و رقّت بیشتری نشان دهید و سعی کنید که به خدا نزدیکتر شوید؛ در نمازهایتان به خدا توجه کنید و شاید خدا توجهی کرد و توانستید در آینده بیشتر موفق و خدمتگزاری بهتر برای افراد و جامعه باشید. زیاد قرآن بخوانید و سعی کنید که غیبت را از میانتان بردارید تا زودتر به خدا نزدیک شوید.۱ (۱۱۲۹۹۹۰)