شهید، حسین سنمارى: دوست دارم لبخندى باشم تا بر لب هاى رزمنده‏ اى بشکفم؛ لبخندى به مادرش. دوست دارم دسته گل پریشانى باشم رها شده بر تابوت شهیدى؛ باز آمده از سرزمین جهاد. دوست دارم شهیدى باشم ایستاده بر شانه ‏هاى استوار و متین برادرانم آزاد و سربلند؛ شهیدى که در آغوش افق محو شود. دوست دارم یک رزمنده باشم.... با سلام به پدر و مادر عزیزم، چند مطلب بود که مى ‏خواستم به عرض برسانم: اول این که اگر شهادت نصیب من شد، راضى به رضاى خدا باشید و بدانید که میوه صبر، شیرین است. مى‏ دانم که در این عُمر کوتاه خود نتوانستم زحمات فراوان شما را جبران کنم؛ ولى امیدوارم بتوانم شما را در آخرت شفیع باشم. از این موضوع خوشحال و شاد باشید که امانت‏ دار خوبى بودید و از شما خواهشمندم کارى نکنید که باعث لطمه به انقلاب شود و باز شما را هر چه بیشتر به تقوا سفارش مى‏ کنم. در راهى که انتخاب کردید، استوار باشید و چون کوه بایستید و پشتیبان ولایت فقیه باشید. حسین سنمارى ۲۶/۹/۶۵