شهید، محمد کریم پورجلیله وندتبار: خدایا! چه لیاقتی دارم؛ خدایا! تو دوستم داری؛ خدایا! تو محبتم می کنی؛ خدایا! چه دارم که شُکرگذار این همه نعمتت باشم؟ خون شهدا اسلام را نگه می دارد و خون شهدا است که مردم مستضعف را نجات می دهد... چقدر قرآن از شهید حرف زده است. اگر مرگم در راه خدا شد، امیدوارم سرور شهیدان را ببینم. شما هم از مرگ نترسید و همیشه دعا کنید که خداوند توفیق کشته شدن در راه خود را به شما عطا کند. با هدف و با نیَّت هجرت کنید و قدرت خدا را ببینید. در راه خدا تلاش نمایید و رنج بکشید و از بدی های آن صرفِ نظر کنید. به خدا و رسول او ایمان آوردید و در راه خدا جهاد و تلاش کنید. پروردگارا! خودم را به تو واگذار می نمایم و طلب مغفرت می جویم. در مکتب ما همه چیز دعا است. دعا، تضرع حال انبیا و اولیا است و هر چه می خواهی از خداوند بگیری، با دعا بگیر و به هر که می خواهی بِرسی، با دعا و زاری برس. بیشتر دعاهایت را در خلوت و تاریکی و شب هایی که یک دفعه از خواب بیدار می شوی، انجام بده و هر موقع دعا خواندی با گریه و زاری باشد... دعا را با زبان نخوان و با دل بخوان! ...و اما شما مردم و بندگان خدا! به قرآن و دستورات خدا -که پیامبران آورده اند- توجه کنید که می دانم می کنید. با مال و جانتان به یاری میهن اسلامی -که ولایت فقیه در او حکومت دارد- بپردازید و نکند -خدای ناکرده- ما از بندگان دیگر خدا عقب مانده باشیم و مادیات دنیوی را مورد تجارت قرار دهیم. ...و اما در مورد بچه ها؛ حتماً بچه ها را با پول و متاع دنیایی خودم -اگر داشتم- بزرگ نمایید؛ البته سرپرستشان خدا است. ما که نتوانستیم خدمتی به اسلام بنماییم، شاید آنها جمهوری اسلامی را به پیش بَرند و دنبال رهبر و ولایت فقیه حرکت نمایند و راه پدرشان را ادامه دهند؛ -ان شاء الله. سر قبرم شیرینی یادتان نرود؛ در مجلس هم پخش کنید. (۱۶۲۰۴۱۴)

محمد کریم پور جلیلوند‌تبار: پدر جان، می‌خواهم با تو کمی شوخی کنم، دلم تنگ شده برایت. دادا، می‌خواستم که بیاورمت به جبهه تا به روی مین بروی و راه را باز کنی تا بنده حقیر هم پشت سر شما بیایم، ولی صد حیف که نیامدی، ولی از تو تقاضا دارم به مکه بروی و مرا هم فراموش نکنی. اما، پدر، داداش خوب تحریک شده بود و به جبهه آمده بود، البته من خیلی التماس کردم که برو و به پدر و مادر خدمت کن که اجرش از جبهه آمدن بیشتر است، من با شوخی به او گفته بودم که تو هم به جبهه بیا، اما دیدم که آمد و الآن هم پیش ماست.