شهید، محمد رمضانی زیارانی: خدا را شُکر می کنم که موفق شدم پای در جبهه بگذارم و به ندای «هل من ناصرٍ ینصرنی؟» امام خمینی -این قلب تپنده ی مسلمین جهان- لبیک گویم و در جبهه ی حق علیه باطل بجنگم و دِینی را که نسبت به اسلام و ایران داشتم بپردازم؛ ولی همه جای ایران جبهه است، چون ملت ایران اراده کرده است که واقعاً احکام اسلام را پیاده کند. البته یک عده منافق -که در صدر اسلام هم بودند- کمونیست ها، سلطنت طلب ها و غیره -که پشیزی بیش نیستند- نمی خواهند اسلام بر ایران حکومت کند؛ پس شما امت حزب اللهی، می بایست با این افراد بجنگید، که این جنگیدن با جنگیدن در جبهه هیچ فرقی نمی کند. ای امت حزب الله! امام را همیشه و در همه جا دعا کنید و از روحانیت جدا نشوید که -خدای نکرده- اگر جدا شوید، دیگر خبری از اسلام نیست و آن وقت وای بر ما! ای یاران روح الله! نگذارید یک عده افراد-مغرضانه یا بدون فکر- بیایند و علیه روحانیتِ متعهد و مبارز شایعه پراکنی کنند و آن ها را ترور شخصیت نمایند؛ هم چنان که امام می فرماید: «اگر روحانیت نبود، اسلام هم نبود.» ای برادران حزب الله و ای پیشمرگان روح الله! شما مسؤولیتی بسیار سنگین بر دوش دارید؛ مسؤولیتی که کوه ها تاب مقاومتش را ندارند؛ این مسؤولیت، از خون صدها هزار شهید سنگین تر و از خون بهشتی ها، رجایی ها و باهنرها هم سنگین تر است؛ پس شما وظیفه دارید از جمهوری اسلامی به تمام معنی حفاظت و نگهبانی کنید و نگذارید یک عده این جمهوری اسلامی را به شرق یا غرب -که هر کدام از یکدیگر پَست ترند- وابسته کنند. ای برادر دانش آموز! درس بخوانید و علم بیاموزید تا بتوانید آن را به کار گیرید. علم را برای مدرک نیاموزید؛ چون در جمهوری اسلامی مدرک ارزشی ندارد! امیدوارم هرچه زودتر خود را آماده سازید و در دانشگاه الهی شرکت کنید. سخنی هم با معلمین دارم که وظیفه شان امانت داری است. امانت شما، انسان است؛ پس باید هرچه بیشتر و خوب تر این وظیفه را انجام و دانش آموزانی همانند بهشتی و رجایی تحویل این جامعه دهید. ای خواهران! از خون شهیدان به شما این گونه پیام است: از حجاب خود -که یک نوع سلاح دشمن شِکن است- به خوبی نگهداری و هم چون حضرت زینب(س) از خون شهدا پاسداری کنید. ...و شما پدر بزرگوارم، پدر جان! این راهی که ما رفتیم، راه انبیا و راه یگانه سرور شهیدان، حسین بن علی(ع) می باشد و شما مادر عزیزم! صبر را پیشه ی خود ساز که خداوند به صبرکنندگان اَجر بزرگی خواهد داد. شما خواهران و همسر مهربانم! زینب(س) زمان باشید و شما ای برادرانم! راه مرا ادامه دهید و اسلحه ی بر زمین افتاده ام را بردارید و سینه ی کفار و منافقین را نشانه روید و تا پرچم «لا اله الا الله» را بر فراز دنیا نیفراشته اید، از پای ننشینید. (۱۳۵۱۱۴۲) محمد رمضانی زیارانی