شهید، محمدصادق کیایی: برادر و خواهر مسلمان! تاریخ، شاهد و گویای مبارزات پیگیر حق و باطل در تمامی اعصار می باشد؛ همان گونه که امروز ما مسلمین وارث اسلام عزیز هستیم. چه خون های پاک و مطهری که به پای اسلام ریخته شد؛ خون هایی چونْ خونِ رسول خدا(ص) و علی، حسن، حسین و تمامی ائمه که مظاهر مظلومیت حق در مقابل باطل بودند و همچنین خون شهیدانی گران قدر چون بهشتی، رجایی و باهنر و تمامی شهیدان کربلای خونبار ایران، چه در داخل به وسیله ی منافقین و چه در مرزهای کشور به وسیله ی مزدوران کافر بعثی. ...و امروز ما در زمانی زندگی می کنیم که شاهد تکرار دوباره ی تاریخ می باشیم. در این برهه از زمان که یزیدیان عصرْ بار دیگر طغیان نموده و تمامی نیروهای شیطانی برای مقابله با حسینیان برخاسته اند و یک بار دیگر ندای «هل من ناصرٍ ینصرنی؟» حسین(ع) از حلقوم فرزندی از تبار او و سلاله ی پاک رسول خدا(ص) به گوش می رسد، بر هر فرد مسلمانی فرض است که موضع خود را مشخص نماید؛ یعنی یا باید دنیا را با تمامی ظواهر فریبنده اش و خوشی های توأم با خواری و ذلتش -چون حیوانی بی شعور- برگزیند یا باید چونان حسین شهید(ع) -آن سرور آزادگان- مرگ سرخ با عزّت را انتخاب نماید. بلی! امروز روز امتحان و آزمایش الهی است. امروز شاهدیم که تمامی نیروهای شیطانی در تمامی جبهه ها با چهره های مختلف، از کفار، ملحدین و منافقین گرفته تا لیبرال ها -این نوکران سینه چاک شیطان بزرگ، آمریکای جنایتکار- برای نابودی و شکست جمهوری اسلامی بسیج شده اند؛ پس باید -با استعانت از خدا و الهام از قرآن- به مقابله با آن ها برخیزیم؛ زیرا «جهادِ» در راه خدا، از «فروع دین» ماست. اگر به یاری دین خدا برنخیزیم، باید منتظر خواری و ذلت باشیم و اگر دین خدا را یاری کنیم، نصرت خدا -هم چنان که تاکنون با ماست- شامل حال مان خواهد شد؛ زیرا وعده ی خدا حق است. ...و امّا اگرچه کوچک تر از آنم که به کسی پیامی بدهم؛ ولی -به عنوان یک حقیر- عرض می کنم: برادران و خواهران مسلمان! امروز حسین(ع) را تنها نگذارید. شما که عمری را به عشق او سوختید و در سوگش عزاداری کردید، امروز فرزندش خمینی را یاری کنید و از فرمانش سرپیچی نکنید که امام زمان(عج) را ناراحت خواهید کرد. پدر جان و مادر مهربانم! خوشحال باشید؛ زیرا ما فرزندانْ، امانت های خدا پیش شما هستیم و باید امانت ها را به صاحبش پس بدهید و اگر از شهادتم ناراحت شدید، به یاد مظلومیت امام حسین(ع) گریه کنید. سعی کنید هر چه بیشتر صبور باشید؛ زیرا خداوند صابرین را دوست دارد. برادر عزیز و خواهران مهربانم! امروز بر شماست که راه شهیدان را ادامه دهید و کاری را که زینب(س) و امام سجاد(ع) کردند، انجام دهید و پیام خون شهیدان را برسانید. ...و اما همسر عزیزم! امروز باید به خودت ببالی و خوشحال باشی و اگر صبر را پیشه کنی و در تربیت فرزندان مان -در جهت اهداف امام حسین(ع)- بکوشی، خداوند تو را دوست خواهد داشت و دِیْنَت را ادا کردی. هر چه می توانی در تربیت فرزندان مان بکوش و در احترام به پدر و مادرم و مهربانی به آن ها کوتاهی نکن.۱ (۱۶۴۰۸۵۴) محمدصادق کیایی