شهید، بختیار نوروزى: به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با سلام به امام زمان(عج) و درود بی کران بر امام امت، قلب تپنده ی تاریخ و با صلوات و رحمت بى ‏پایان الهى بر شهیدان همیشه زنده ی انقلاب اسلامى و جنگ تحمیلى، به خصوص شهیدان مظلوم کردستان که در نبرد با کفر جهانى و مزدوران داخلى و خارجى، در راه اعتلاى پرچم توحید در خون پاک خود غلطیدند و به لقاء الله رسیدند و با آرزوى پیروزى قریب الوقوع رزمندگان کفرستیز اسلام در جبهه‏ هاى حق علیه ظلمت و به امید زیارت قبر شش گوشه ابا عبد الله الحسین(ع). خدایا، معبودا، پروردگارا! از وقتى که چشم گشودم، خود را در میان گناه دیدم! بارالها! همواره خود را در میان معصیت یافتم. خدایا! معصیت کارم و افسرده و گریان؛ اما تو کریمى و غفورى و رحیمى؛ خدایا! وقتى به یاد گناهانم مى ‏افتم، مى‏ خواهم زمین دهان باز کند و مرا فرو بَرد؛ چون از نگاه کردن به مردم با ایمان، پاک ‏باخته و ایثارگر شَرم دارم و از این کار می ترسم و بر خود مى‏ لرزم؛ مى‏ ترسم که مرا پیش شهدا محاکمه کنى و من نیز جوابى نداشته باشم تا بدهم... نمى‏ دانم چگونه به صورت شهدا نگاه کنم؟! خدایا! هر آنچه در دل دارم، نمى ‏توانم بر زبان و بر کاغذ بیاورم. خدایا! همیشه نمک خوردم و نمکدان شکستم؛ ولی امیدوارم در ظِلِّ توجهات امام زمان(عج) همیشه مشغول خدمت به اسلام و مسلمین باشم. در این موقعیت که سعادت آن را پیدا کردم تا در سپاه -که امام فرمودند: «اگر سپاه نبود، کشور هم نبود!»- خدمت کنم، خیلى خوشحالم و امیدوارم از این موقعیت به نحو احسن استفاده کنم و خودم را هرچه بیشتر براى جانبازى و ایثارگرى آماده سازم و خوشحالم که خداوند مَنّان این توفیق را به من داد تا در این راه قدم نهم؛ راهى بدون هیچ گونه تاریکى و ابهام، راهى راست و مستقیم و آشکار. پدر و مادرم! خداوند شما را از اهل بهشت قرار داده و به شما صبر و اجر دهد و شما را روز قیامت روسفید گرداند. همسرم! صبرکن؛ صبر در مقابل ناملایمات... خداوند صابران را دوست دارد و به آنان بشارت داده است؛ صبر از آنِ انسان هاى با ایمان است؛ پس چرا صبر نکنى؟... با بچه‏ های مان مهربان باش! برادرانم! بدانید که خود مى‏ دانم، این لحظاتْ لحظاتِ آخر عُمْرَم مى‏ باشد و با دست خالى به سوى پروردگارم مى ‏روم. از اینکه نتوانستم در دنیا توشه‏ اى ذخیره کنم، بسیار ناراحتم؛ ولى برادران! چشم امیدم -بعد از پروردگار- به شماست... مرا از دعاى خیر خودتان محروم نسازید، که دعاهاى شما باعث آمرزش گناهانم مى‏ شود؛ البته دعایى که توأم با عمل باشد. ...و اما شما خواهرانم! مى‏ خواهم زینب وار رفتار کنید، که او پاسدار خون حسین(ع) بود... شما هم باید پاسدار خون من و دیگر شهدا باشید. برادرانم! حسین وار پاسدار خون شهدا، قرآن و اسلام و با کفار، سازش‏ ناپذیر باشید. (۱۷۹۷۳۱۵) بختیار نوروزى ۱۲/۱۱/۱۳۶۴