شهید، اصغر جانی: اینجانب، اصغر جانی، در سلامت کامل و در سنگر دفاع از اسلام عزیز و در جوار رزمندگان کفرستیز اسلام، در روز ۱۳ بهمن ۱۳۶۴ اقدام به نوشتن این وصیتنامه نمودم تا به وظیفه‎ی شرعی و قانونی خود عمل کرده باشم. قبل از هر چیز سخنی با امت همیشه در صحنه حزب الله: ای شهیدپروران جامعه! ای کسانی که با عمل خود دین خود را به اسلام ادا نموده، کشور خود را بر بال ملائکه الله نشاندید! شما را به تقوی و پاکی فکر و عمل، سفارش می کنم و شما را به وحدت و برادری، دعوت می کنم که رمز پیروزی ملت‎هاست. برای خدا با هم دوستی کنید که دشمن از اتحاد شما برای همیشه از بهره‎کشیدن از این امت، ناامید گردد. اطاعت از ولی فقیه را در همه‎ی احوال توصیه می کنم که پیروزی شما مدیون همین کلمه است. امام امت و یاران صادق ایشان را با دست، زبان، جان و مال، یاری دهید و هیچ‎گاه دور و بر آنها را خالی نکنید و پشتیبان آنها باشید. بدانید که اگر مردم زمان حضرت علی (ع)، امام خود را تنها نمی گذاشتند، امام‎شان خانه نشین نمیشد و احکام خدا تعطیل نمی گشت. امروزه، جامعه نیاز مبرمی به رهبر آگاه و متعهد و دلسوز دارد که این موهبت را خداوند، نصیب امت اسلام، مخصوصاً ملت عزیز ما نموده است. هم‎چنین بدانید، دنیا محل گذر است و سرای آخرت، همیشگی و جاودان است. برای آن روز، کار کنید تا در روز قیامت پیش خدا و خاندان عزیز پیامبر گرامی اسلام (ص)، سرافکنده نباشید. من فقط برای یاری اسلام و لبیک گفتن به ندای «هل من ناصر ینصرنی؟» امام حسین(ع) و فرزندش امام امت، به جبهه رفتم و اگر شهید شدم هیچ چشم‎داشتی از فرد یا ارگانی ندارم. از خانواده‎ی عزیزم می خواهم مرا حلال کنند و در شهادتم آن‎چنان گریه نکنند که گریه‎ی آنها به ضرر اسلام باشد؛ بیتابی نکنید! صبور باشید که خداوند صابران را دوست دارد. در نمازجمعه و جماعت شرکت کنید و زنان جامعه، حجاب اسلامی را کاملاً رعایت فرمایند. با منافقین برخورد تند و شکننده داشته باشید.۱ (۱۱۷۹۴۸۲) اصغر جانی ۱۳/۱۱/۱۳۶۴