شهید، عبدالله ولدی: امیدوارم هنگامی که به شهادت رسیدم، نگران حال من نباشید و به خاطر من گریه و خودتان را اذیت نکنید؛ چون من پیش پروردگارم هستم و از این که از این دنیای بی وفا راحت می شوم، خوشحال هستم. مادر جان! من شبی در خواب دیدم در جاده ای قرار گرفته ام که انتهای آن نور و ابتدای آن تاریکی است؛ با حالتی گریان، از شما و پدرم خداحافظی کردم و شما -در حالی که در دست راست تان قرآن و در دست دیگر ظرف آبی داشتید- مرا راه انداختید و خودتان از جاده ای دیگر رفتید و قرآن را سر جاده گذاشتید. امیدوارم تعبیر این خواب خوب باشد. (۱۸۱۳۶۰۷) عبدالله ولدی ۱۰/۳/۶۵