نام | حسین برزگرحیدری |
نام پدر | غلام |
نام مادر | حوا خاتون |
محل شهادت | غرب کشور |
بیوگرافی |
برزگرحیدری، حسین: پنجم آبان ۱۳۴۳، در روستای فیضآباد از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد. پدرش غلام، کشاورز بود و مادرش حواخاتون نام داشت. دانشجوی دوره کاردانی در رشته دینی و عربی و معلم بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم اسفند ۱۳۶۶ در جبهه غرب توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است. |
محل تولد | بوئین زهرا - فیض آباد | تاریخ تولد | ۱۳۴۳/۰۸/۰۵ |
محل شهادت | غرب کشور | تاریخ شهادت | ۱۳۶۶/۱۲/۲۵ |
استان محل شهادت | - | شهر محل شهادت | - |
وضعیت تاهل | مجرد | درجه نظامی | |
تحصیلات | دانشجوی کاردانی | رشته | تعلیمات دینی و عربی |
عملیات | سال تفحص | ||
محل کار | بنیاد تحت پوشش | ||
مزار شهید | قزوین - بوئین زهرا - فیضآباد |
در صورت داشتن تصاویر یا اطلاعات بیشتری از شهید می توانید آنها را در اختیار ما قرار دهید تا در سایت قرار گیرد
تصاویر
اسناد
وصایا
شهید، حسین برزگر حیدرى:
سپاس خداوندی را که ما را از لشکریان امام زمان (عج) قرار داد و سپاس بیکران یگانه معبودی را که ثمره ی عمر این بنده ی فقیر الی الله را شهادت -که بزرگترین آرمان مردان خداست- قرار داد.
خداوندا! طاعتم قلیل است و معصیتم کثیر؛ «فکیف حیلتی یا ستار العیوب».
خداوندا! گناهانی را که دانسته و یا از روی ناآگاهی انجام داده ام، به لطف و کرمَت و به حرمت «حسین»(ع) ببخش و حقیر درگاهت را به عظمت بی کرانت عفو نما.
خداوندا! در مدت زندگی ام نتوانستم به پدر و مادرم خدمتی کنم و تو خود میدانی که در امر بزرگ کردن بنده، چه رنج هایی که متحمل نشدند؛ پس خدایا! قلب پدر و مادرم را از بنده خشنود و راضی بگردان و بنده را -اگر لیاقت داشتم- وسیله ی شفاعت پدر و مادرم قرار بده.
مادرم! در شهادت من گریه و زاری نکن؛ من به راهی رفتم که امامان، «علی اکبر»، «قاسم» و در عصر خودمان «مطهری»ها، «بهشتی»ها، «رجایی»ها، «باهنر»ها و هزاران شهید گلگون کفن به آن راه رفته اند.
مادر جان! مگر تو سعادت مرا نمی خواستی؟ مادر عزیزم! سعادت من در «شهادت» است و هیچکس در این دنیا نخواهد ماند و دیر یا زود همه به سوی خدا خواهند شتافت: «انا لله و انا الیه راجعون». پس چه بهتر قبل از آن که خداوند ما را طلب کند، ما با شوقی فراوان به سوی خداوند بشتابیم و فریب دنیا و مال دنیا را نخوریم؛ زیرا دنیا محل گذر و منزلگاه موقتی است و مزرعه ای است برای آخرت: «الدنیا مزرعه الآخره».
...و تو ای پدر مهربانم! -که در مدت زندگی ام هیچگاه به من سخت نگرفتی و حتی یک «تو» هم نگفتی. پدر عزیزم! در شهادت من صبر نما که: «ان الله مع الصابرین».
...و شما ای برادران عزیزم! سعی کنید تقوای الهی را پیشه ی خود سازید و به پدر و مادرم نیکی کنید و مبادا -خدای ناکرده- پدر و مادر عزیزم را از خود ناراضی سازید و آنها را تنها بگذارید، که احسان به پدر و مادر از صفات عالی مؤمنان است و هیچگاه خواهران عزیزم را از یاد نبرید و همیشه صله ی رحم را محکم و استوار بدارید.
...و شما ای خواهران عزیزم! شما می دانید که چه قدر دوستِتان دارم. خواهران مهربانم! در شهادت من همچون «زینب» (س) صبر نمایید و مرا هرگز از خاطرِتان فراموش نکنید.
...و شما ای عموهای عزیزم و شما ای عمّه ی مهربانم و شما ای دایی گرامی ام و همه ی افراد فامیل! حق بزرگی به گردن بنده دارید؛ مرا ببخشید و در شهادتم صابر و بردبار بوده و پدر و مادرم را دعوت به صبر نمایید.
...و پیامی دارم برای دانشجویان مراکز تربیت معلم و کلیه ی همکاران؛ برادران! شغل شما به فرموده ی حضرت امام «شغل انبیا است»؛ لذا مسؤولیت شما نیز بسیار سنگین می باشد. سعی کنید عزیزان دانش آموز -این آیندگان روشن انقلاب- را با رفتار و عمل خودتان درست تربیت کنید و این مُیسّر نمی شود، مگر آن که قبلاً خودتان را «تزکیه» نمایید.
به فکر این نباشید که حقوقتان کم است؛ اینها مادیات هستند و زودگذر و پوچ؛ پس کاری انجام دهید که ثمره ی آن تا ابد باقی بماند و برای رضای خداوند متعال و خشنودی آقا «امام زمان» (عج) کار کنید، تا پرچم «توحید» در تمام جهان برافراشته شود.
...و پیامی دارم برای افراد محتکر و گرانفروش؛ از خداوند قادر و جبّار بترسید و خون این ملّت را نمکید و این را هم بدانید که اگر تمام مال و اموال جهان را جمع کنید، برای شما ثمره ای ندارد؛ همچنان که برای «شدّاد» ثمره و نتیجه ای نداشت.
...و پیامی دارم برای افراد منافق، که هنوز دیر نشده و راه توبه و بازگشت برای آنها باز است؛ به راه خدا و اسلام -تا دیر نشده و خداوند انتقام نگرفته است- برگردید.
...و پیامی هم برای کارمندان ادارات دارم، که دست از کاغذبازی برداشته و به پارتی بازی خاتمه دهند.۱ (۱۱۱۳۸۷۵)
حسین برزگر حیدری
۲۵/۱۰/۶۶
دست نوشته ها
حسین برزگر حیدری: مادر جان، مگر تو سعادت مرا نمیخواستی، مادر عزیز سعادت من در شهادت است و هیچ کس در این دنیا نخواهد ماند، دیر یا زود همه به سوی خدا خواهند شتافت ” انا لله و انا الیه راجعون“ پس چه بهتر قبل از آنکه خداوند ما را طلب کند، ما با شوقی فراوان به سوی خداوند بشتابیم و فریب دنیا و مال دنیا را نخوریم، زیرا دنیا محل گذر و منزلگاه موقتی است و مزرعهای است برای آخرت.
و پیامی دارم برای دانشجویان مراکز تربیت معلم و کلیه همکاران: برادران شغل شما به فرموده حضرت امام، شغل انبیاء است، لذا مسئولیت شما نیز بسیار سنگین میباشد، سعی کنید عزیزان دانش آموز، این آیندگان انقلاب را با رفتار و عمل خودتان درست تربیت کنید و این میسر نیست، مگر آنکه قبلاً خودتان را تزکیه نمایید.
به فکر این نباشید که حقوقتان کم است، اینها مادیات هستند و زودگذر و پوچ، پس کاری انجام دهید که ثمره آن تا ابد باقی بماند و برای رضای خداوند متعال و خشنودی آقا امام زمان(عج) کار نمایید تا پرچم توحید در تمام جهان برافراشته شود.