شهید، رمضانعلی علی عسگری: پدر و مادرم! من نه به خاطر خودنمایی، بلکه برای هدفم به جبهه آمدم تا با لشکر منافق صدام بجنگیم و تمام ابرقدرت های شرق و غرب را به زانو درآوریم. اگر در این راه -به خواست خدا- شهید شدم، تازه به امر سید مظلومان حسین بن علی(ع) لبیک گفته ام. من برای سه هدف به جبهه آمدم: اوّل، حضرت مهدی(ع) را ببینم. دوّم، به زیارت حسین(ع) مُشرَّف شوم و سوّم، به خواست خداوندِ تبارک و تعالی، شهید شوم. ای جوانان! اوّل، نماز و روزه و بعد آن چه را خدا امر فرموده است، به جای آورید. دوّم، از منافقین دوری کنید و سوّم، به امر رهبر گوش فرا دهید؛ چرا که اوْ ولی امر ما جوانان و نماینده ی امام زمان، حضرت مهدی، حجت بن الحسن(ع) است. با دید باز نگاه کنید! غیرِ اسلام کدام دین است که به پسران این همه احترام می کند و کدام دین است که به پدر و مادر این همه لطف می کند؟ من از شما جوانان -که این وصیت نامه را می خوانید- می خواهم با دید باز به حرف های من گوش کنید. به خدا اگر گناه هم کرده باشید، فقط به امر رهبر این گناهان پاک می شود. از پدر و مادرم می خواهم به فرزندانم درسِ قرآن را بیاموزند. من -به خدا قسم- وقتی صدای قرآن به گوشم می رسد، روحم تازه می شود. همسرم! اگر من شهید شدم، هیچ ناراحت نباش؛ می توانی شوهر اختیار کنی! زینب وار باش و قدرت زهرایی داشته باش. اگر می خواهی از تو راضی باشم، زود ازدواج کن؛ ولی از بچه های من نگهداری کن و همیشه سر قبرم بیا و فاتحه بخوان. اگر بچه هایم پرسیدند پدرم کجاست؟ بگو به بهشت رفته است؛ نگو که مُرده است! (۱۵۳۳۰۴۱) رمضانعلی علی عسگری