شهید، مصیب ناصحی: من وصیت نامه ی خودم را زمانی می نویسم، که جان بر کفْ گرفتم و راهی جبهه های نبرد هستم؛ چون اسلام به خون نیاز دارد و باید با دل و جان از میهن دفاع کرد؛ پس حال که برای سومین بار راهی جبهه های نبرد می شوم، شما ای پدر و مادر عزیزم! مرا حلال کنید و افتخار نمایید که به جبهه رفتم. مادر عزیزم! از شهادتم، ناراحت نشو؛ از این ناراحت شو،که دیگر پسری نداری تا در جبهه بجنگد! چون برادرم خیلی کوچک است. امیدوارم وقتی بزرگ شد، اسلحه ی مرا بردارد. پدر و مادر عزیز! اگر من شهید شدم، پولی را که از طرف دولت به خانواده های شهدا پرداخت می شود، دریافت نکنید؛ چون من برای پول و مال دنیا جان خود را نمی دهم و برای اسلام به جبهه می روم. برای مراسم من، مجلس ساده ای بگیرید و همه ی دوستان مرا دعوت کنید و از دوستان من حلالیت بطلبید، تا مرا ببخشند. (۱۷۶۰۰۱۲) مصیب ناصحی ۱۲/۸/۶۴؛ ساعت ۵/۶ بعد از ظهر