شهید، حکمعلی باقری: خدایا! از درگاه مقدست مسألت دارم که مرا با ایمان از دنیا ببرى و خودت مرا یارى نمایى. فریاد شهدا این است که باید پرچم اسلام در تمام نقاط جهان، به اهتزاز درآید و جهان، پُر از عدل و آزادى اسلامى گردد و من وظیفه‎ی خویش دانستم که براى دفاع از حریم مقدس اسلام، راهى جبهه‏ ها شوم و از نوامیس اسلام، دفاع نمایم. ...و شما اى ملت شریف! خون این همه شهید را شوخى نگیرید و پاسدار آن باشید و خود را موظف به پیاده‎کردن و دنبال‎کردن هدف آنها نمایید و بدانید که در روز قیامت از یکایک شما سؤال خواهد شد و باید جواب بدهید. ...و دیگر اینکه قدر این رهبر را بدانید، این رهبرى که با دم مسیحایى خود ملت را زنده کرد و اگر قدرش را ندانید، خداى ناکرده خدا از دست‎تان خواهد گرفت. کارى نکنید که قلب امام را ناراحت کنید و براى طول عمرش و براى فرج امام زمان (س)، دعا کنید و به نماز جماعت و جمعه اهمیت بیشتر دهید که دشمن از وحدت شما خیلى هراسناک است؛ پس متحد باشید و وحدت را حفظ کنید و به شعار وحدت عمل کنید که اگر وحدت داشته باشید، هرگز شکست نمى‏ خورید. ...و شما اى پدر و مادر و برادر و خواهرم! صبور باشید و به نداى قرآن که مى‏ فرماید: «یا ایها الذین آمنوا استعینوا بالصبر و الصلوه» لبیک بگویید و صبر داشته باشید و گریه نکنید که مبادا دشمن شاد بشود. اگر صبر کنید، اجرى زیاد و فراوان در پیشگاه خدا دارید و بدانید که من نمرده ‏ام و زنده ‏ام و راهم را ادامه دهید و مخصوصاً برادرانم باید راهم را ادامه دهند و سنگرم را خالى نگذارند.۱ (۱۱۰۰۱۱۴) فرزند کوچک شما